Simplicius : on Aristotle physics 1.5-9

بزرگترین سهم سیمپلیسیوس در تفسیر ارسطو در فیزیک 1.5-9 در برخورد او با ماده است. این اولین ترجمه آن به انگلیسی است. فیلسوف قرن ششم با توضیح ارزشمندی از معنای ارسطو از «اصل» و «عنصر» در فیزیک شروع می کند. تصور خود سیمپلیسیوس از ماده به دلیل فاصله بسیار زیاد از منبع آن، یعنی نوافلاطونی، کاملاً پراکنده است، و او می کوشد این تصور را هم در گزارش افلاطون از فضا و هم در اظهارات سرگردان ارسطو بیابد. در نهایت، سیمپلیسیوس دیدگاه مانوی مبنی بر شر بودن ماده را رد می‌کند و به یک اعتراض مسیحی پاسخ می‌دهد که فنا ناپذیر ساختن ماده به معنای قرار دادن آن در سطح خداست.

Simplicius' greatest contribution in his commentary on Aristotle on Physics 1.5-9 lies in his treatment of matter. This is its first translation into English. The sixth-century philosopher starts with a valuable elucidation of what Aristotle means by 'principle' and 'element' in Physics. Simplicius' own conception of matter is of a quantity that is utterly diffuse because of its extreme distance from its source, the Neoplatonic One, and he tries to find this conception both in Plato's account of space and in a stray remark of Aristotle's. Finally, Simplicius rejects the Manichaean view that matter is evil and answers a Christian objection that to make matter imperishable is to put it on a level with God.