Shelter: A Black Tale of Homeland, Baltimore

ملاحظات تکان دهنده در مورد مالکیت خانه، پدری، نژاد، ایمان و تاریخ یک شهر آمریکایی.

در سال 2016، لارنس جکسون شغل جدیدی در بالتیمور پذیرفت. ، برای پسرانش مدرسه جستجو کرد و خانه ای خرید. همه چیز غیرقابل توجه خواهد بود، اما به خاطر این واقعیت که او در بالتیمور غربی بزرگ شده بود و اکنون خود را در دانشگاه جانز هاپکینز تدریس می‌کند، که رابطه آزاردهنده‌اش با همسایگی، شهر و تاریخ آن، خوراک این خاطرات جذاب را در مقاله‌ها فراهم می‌کند. br>
جکسون با شوخ طبعی طعنه آمیز، تلاش خود را برای ساختن خانه ای در شهری که به تازگی توسط قیام پس از قتل فردی گری تشنج شده بود، توصیف می کند. محله جدید او، Homeland - عمدتا سفید، که بر اساس عهد و پیمان های نژادی ساخته شده است - جایی نیست که او "قرار است" زندگی کند. اما خرید او و تمایل او به انتقال بخشی از ارث به فرزندانش، پایه ای را برای او فراهم می کند تا تاریخ شخصی و معنوی خود و همچنین داستان های ناگفته بالتیمور را بررسی کند. هر فصل یک اکتشاف جدید است: سفر به ساحل مریلند فرصتی است تا میراث پیچیده فردریک داگلاس را بررسی کنیم. یک برخورد در ایستگاه اتوبوس شاتل هاپکینز به مراقبه ای در مورد حمل و نقل عمومی و پلیس می شود. و تعهد سخت جکسون به کلیسایش مسیری را برای تجسم مجدد جامعه شهری از طریق جاز باز می کند.

پناهگاه بیوگرافی خارق‌العاده‌ای از یک شهر و جشنی از ظرفیت ما برای شکوفایی داخلی است. داستان جکسون بر این مقاله تکیه دارد که حاوی پوچی خشمگین زندگی سیاه‌پوستان آمریکایی است و او را به عنوان نویسنده‌ای بدجنس و ضروری معرفی می‌کند.

A stirring consideration of homeownership, fatherhood, race, faith, and the history of an American city.

In 2016, Lawrence Jackson accepted a new job in Baltimore, searched for schools for his sons, and bought a house. It would all be unremarkable but for the fact that he had grown up in West Baltimore and now found himself teaching at Johns Hopkins, whose vexed relationship to its neighborhood, to the city and its history, provides fodder for this captivating memoir in essays.

With sardonic wit, Jackson describes his struggle to make a home in the city that had just been convulsed by the uprising that followed the murder of Freddie Gray. His new neighborhood, Homeland―largely White, built on racial covenants―is not where he is “supposed” to live. But his purchase, and his desire to pass some inheritance on to his children, provides a foundation for him to explore his personal and spiritual history, as well as Baltimore’s untold stories. Each chapter is a new exploration: a trip to the Maryland shore is an occasion to dilate on Frederick Douglass’s complicated legacy; an encounter at a Hopkins shuttle-bus stop becomes a meditation on public transportation and policing; and Jackson’s beleaguered commitment to his church opens a pathway to reimagine an urban community through jazz.

Shelter is an extraordinary biography of a city and a celebration of our capacity for domestic thriving. Jackson’s story leans on the essay to contain the raging absurdity of Black American life, establishing him as a maverick, essential writer.