Shakespeare’s Ocean: An Ecocritical Exploration

مطالعه دریا - هم از نظر تعامل انسان با آن و هم بازنمایی ادبی آن - عمدتاً توسط اکوکراتیک نادیده گرفته شده است. در اقیانوس شکسپیر، دن برایتون بعد دریایی نویسنده‌ای را که نمایشنامه‌ها و شعرهایش تأثیر عظیمی بر مفاهیم ادبی طبیعت داشته‌اند، پیش‌زمینه می‌کند و با انجام این کار، مسیر جدیدی را برای مطالعات بوم‌شناسی ترسیم می‌کند. p>

شکسپیر در دوران گسترش گسترده دانش جغرافیایی زندگی کرد. دنیایی که او نمایشنامه‌هایش را در آن تصور می‌کرد به تازگی کره‌ای پوشیده از آب است. در خوانش های حیاتی آثار از کمدی خطاها گرفته تا طوفان و طوفان، بریتون تسلط مفهومی قابل توجه شکسپیر را بر دنیای دریانوردی مدرن اولیه نشان می دهد و تخیل زیرزمینی قدرتمندی را آشکار می کند. کار کنید.

Study of the sea--both in terms of human interaction with it and its literary representation--has been largely ignored by ecocritics. In Shakespeare’s Ocean, Dan Brayton foregrounds the maritime dimension of a writer whose plays and poems have had an enormous impact on literary notions of nature and, in so doing, plots a new course for ecocritical scholarship.

Shakespeare lived during a time of great expansion of geographical knowledge. The world in which he imagined his plays was newly understood to be a sphere covered with water. In vital readings of works ranging from The Comedy of Errors to the valedictory The Tempest, Brayton demonstrates Shakespeare’s remarkable conceptual mastery of the early modern maritime world and reveals a powerful benthic imagination at work.