Shakespeare and the Second World War: Memory, Culture, Identity

آثار شکسپیر جایگاه منشوری و پیچیده‌ای در فرهنگ جهانی دارند: آنها هم در بالا و هم پایین، ملی و خارجی، ادبیات و تئاتر قرار دارند. جنگ جهانی دوم یک مطالعه موردی جذاب از این پدیده ارائه می‌کند: اکثر، اگر نگوییم همه، جنگجویان شکسپیر ادعای شکسپیر را داشته‌اند و از آثار او خواسته‌اند تا تصویر جامعه‌شان را منتقل کند.

در زمان جنگ. چنین ادعاهایی اغلب بحران هویت فرهنگی و مالکیت رقابتی این نویسنده «جهانی» را به منصه ظهور رساند. با وجود این، نقش شکسپیر در طول جنگ جهانی دوم هنوز مورد بررسی و یا مستندسازی عمیق قرار نگرفته است. شکسپیر و جنگ جهانی دوم اولین تهاجم پایدار بین‌المللی و مشارکتی را در این منطقه فراهم می‌کند. مقاله‌ها نشان می‌دهند که چگونه طیف گسترده‌ای از روش‌های بازیافت، بازبینی و تفسیر مجدد شکسپیر از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵، هر دو توسط جنگ امروز روشن شده و همچنان ادامه می‌دهند.

Shakespeare’s works occupy a prismatic and complex position in world culture: they straddle both the high and the low, the national and the foreign, literature and theatre. The Second World War presents a fascinating case study of this phenomenon: most, if not all, of its combatants have laid claim to Shakespeare and have called upon his work to convey their society’s self-image.

In wartime, such claims frequently brought to the fore a crisis of cultural identity and of competing ownership of this ‘universal’ author. Despite this, the role of Shakespeare during the Second World War has not yet been examined or documented in any depth. Shakespeare and the Second World War provides the first sustained international, collaborative incursion into this terrain. The essays demonstrate how the wide variety of ways in which Shakespeare has been recycled, reviewed, and reinterpreted from 1939–1945 are both illuminated by and continue to illuminate the War today.