دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Rolando Pérez
سری: Purdue Studies in Romance Literatures
ISBN (شابک) : 9781557536044
ناشر: Purdue University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 333
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 19 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Severo Sarduy and the Neo-Baroque Image of Thought in the Visual Arts به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Severo Sarduy و تصویر نو باروک اندیشه در هنرهای تجسمی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سورو ساردوی هرگز به اندازه سایر نویسندگان آمریکای لاتین مانند گارسیا مارکز و وارگاس-یوسا و هموطنش کابررا-اینفانته از شهرت برخوردار نبود. از سوی دیگر، او هرگز از تفسیرهای انتقادی عالی از آثارش از سوی منتقدانی مانند روبرتو گونزالس اچواریا، رنه پریتو، گوستاوو گوئررو و دیگر محققان معتبر کم نداشت. با این حال، از آنچه در غیر این صورت بدنه تأثیرگذار تفسیر انتقادی است، مطالعه اهمیت نقاشی و معماری، اولاً به نظریه او و ثانیاً به کار خلاقانه او گم شده است. برای پرکردن این خلأ در مطالعات ساردوی، کتاب رولاندو پرز رویکردی انتقادی به مقالات ساردوی - Barroco، Escrito sobre un cuerpo، "Barroco y neobarroco" و La simulación - از دیدگاه تاریخ هنر دارد. اغلب در مطالعات ساردوی نادیده گرفته می شود این واقعیت است که ساردوی بیست و سه ساله در سال 1961 کوبا را به مقصد پاریس ترک کرد تا نه ادبیات، بلکه تاریخ هنر بخواند و معادل مدرک کارشناسی ارشد را از École du Louvre با پایان نامه ای در مورد هنر رومی دریافت کند. . و با این حال، این هنر رنسانس ایتالیا (به عنوان مثال، نقاشی ها و همچنین رساله های درخشان و متعدد در مورد چشم انداز خطی تولید شده از قرن پانزدهم تا شانزدهم) و آنچه ساردوی باروک ایتالیایی، اسپانیایی و استعماری یا "نئو" نامیده است. -باروک» زیبایی شناسی بصری که او را مورد توجه قرار داد و صفحات زیادی را به آن اختصاص داد. به طور خلاصه، هیچ کتابی در مورد ساردوی تاکنون پیشینه تاریخی هنری چند وجهی را که از کار این نویسنده چالش برانگیز و هیجان انگیز خبر می دهد، ردیابی نکرده است. و اگرچه سورو ساردوی و تصویر نئوباروک اندیشه در هنرهای تجسمی به دور از مقدمه بودن، کتابی خواهد بود که بسیاری از منتقدان ساردوی و «باروک» آمریکای لاتین در سالهای آینده با آن مشورت خواهند کرد.
Severo Sarduy never enjoyed the same level of notoriety as did other Latin American writers like García Márquez and Vargas-Llosa, and his compatriot, Cabrera-Infante. On the other hand, he never lacked for excellent critical interpretations of his work from critics like Roberto González Echevarría, René Prieto, Gustavo Guerrero, and other reputable scholars. Missing, however, from what is otherwise an impressive body of critical commentary, is a study of the importance of painting and architecture, firstly, to his theory, and secondly, to his creative work. In order to fill this lacuna in Sarduy studies, Rolando Pérez’s book undertakes a critical approach to Sarduy’s essays—Barroco, Escrito sobre un cuerpo, “Barroco y neobarroco,” and La simulación—from the stand point of art history. Often overlooked in Sarduy studies is the fact that the twenty-three-year-old Sarduy left Cuba for Paris in 1961 to study not literature but art history, earning the equivalent of a Master’s Degree from the École du Louvre with a thesis on Roman art. And yet it was the art of the Italian Renaissance (e.g., the paintings as well as the brilliant and numerous treatises on linear perspective produced from the 15th to the 16th century) and what Sarduy called the Italian, Spanish, and colonial Baroque or “neo-baroque” visually based aesthetic that interested him and to which he dedicated so many pages. In short, no book on Sarduy until now has traced the multifaceted art historical background that informed the work of this challenging and exciting writer. And though Severo Sarduy and the Neo-Baroque Image of Thought in the Visual Arts is far from being an introduction, it will be a book that many a critic of Sarduy and the Latin American “baroque” will consult in years to come.