Separationsenergien und mittleres phänomenologisches Potential der Atomkerne

با وضعیت فعلی دانش ما، مدل‌های اصلی هنوز نقش مهمی ایفا می‌کنند و تعیین دامنه اعتبار آنها هدف اصلی هر رویکرد سیستماتیک به ویژگی‌های هسته تجربی است. اگر قرار است مدل‌های هسته‌ای به‌عنوان ابزاری مؤثر برای طبقه‌بندی و پیش‌بینی خواص هسته‌ای خاص باقی بمانند، آن‌گاه وظیفه یک نظریه هسته‌ای خواهد بود که فرضیه‌های اساسی خود را توجیه کند. علاوه بر این، سیستماتیک ویژگی‌های هسته تجربی می‌تواند برای بررسی سازگاری اندازه‌گیری‌ها، پیشنهاد آزمایش‌های جدید و خلاصه کردن نتایج تجربی بسیار مفید باشد. بهتر است ابتدا سیستماتیک این گونه ویژگی ها را که ساده و کلی هستند و به طور مستقیم با فرضیه های اساسی مدل ها در ارتباط هستند، مطالعه کنیم. در این دسته، انرژی های جداسازی نوکلئون، که به شیوه ای تا حدودی تعمیم یافته تعریف شده اند، جایگاه ویژه ای را اشغال می کنند. زیرا آنها تفسیر طبیعی و واضحی را در چارچوب مدلی از ذرات مستقل پیدا می کنند: در یک چاه پتانسیل، آنها تفاوت های انرژی بین حالت های تک ذره ای اشغال شده توسط آخرین نوکلئون (یا اولین سوراخ!) و اولین سوراخ آزاد را نشان می دهند. وضعیت (شکل 1 را ببینید). بر این اساس، سیستماتیک انرژی های جداسازی هسته ای، تعریف مقادیر پارامتر را ممکن می کند، که میانگین چاه های پتانسیل هسته ای اسکالر را تعیین می کند.

Eine noch wesentliche Rolle spielen bei dem heutigen Stand unserer Kenntnisse die Kernmodelle, deren Gültigkeitsbereiche zu bestimmen das Hauptziel jeder Systematik der experimentellen Kerneigenschaften ist. Wenn die Kernmodelle als wirksame Hilfsmittel für die Einteilung und die Voraussagen gewisser Kern­ eigenschaften fortbestehen sollen, dann wird es die Aufgabe einer Kerntheorie sein, ihre Grundhypothesen zu rechtfertigen. Außerdem kann die Systematik der experimentellen Kerneigenschaften sehr nützlich sein, um die Konsistenz der Messungen nachzuprüfen, neue Experimente vorzuschlagen und die experimentellen Ergebnisse zusammenzufassen. Am besten studiert man zuerst die Systematik solcher Eigenschaften, die einfach und allgemein sind und im direkten Zusammenhang mit Grundhypothesen der Modelle stehen. In dieser Kategorie nehmen die in einer etwas verallgemeinerten Weise definierten Nukleonen-Separationsenergien einen besonderen Platz ein; denn sie finden im Rahmen eines Modells unabhängiger Teilchen eine natürliche, anschauliche Deutung: Sie stellen in einer Potentialmulde die Energiedifferenzen zwischen den von dem letzten Nukleon (oder von dem ersten Loch!) besetzten Einteilchen-Zuständen und dem ersten freien Zustand (s. Abb. 1) dar. Demnach wird die Systematik der Kernseparationsenergien die Festlegung der Parameter­ werte ermöglichen, welche die mittleren skalaren Kernpotentialmulden bestim­ men.