Senile Dementia of the Alzheimer Type: Early Diagnosis, Neuropathology and Animal Models

جامعه نسبت به اختلالات مرتبط با افزایش سن که منجر به از دست دادن عملکرد مغز می شود، نگرانی فزاینده ای نشان می دهد. با توجه به تعداد بسیار زیاد افراد سالمند در جامعه امروزی ما، پیری مغز بیش از هر زمان دیگری در معرض چالش همه ما است، نه تنها سیاستمداران و مقامات بهداشتی، بلکه هر فردی که با وضعیت دشوار تماشای قدرت های ذهنی مواجه است. دوستان مسن، همسایه ها یا بستگان ظاهرا سالم، اغلب با سرعت نگران کننده ای از کار می افتند. این چالش به ویژه متوجه ما دانشمندان است. همانطور که یکی از همکاران ما 2 سال پیش در پایان اولین سمپوزیوم بین المللی ما در مورد پیری مغز به اختصار بیان کرد: "یک کاری انجام دهید. ما اینجا فقط با یک بیماری دیگر سروکار نداریم، ما به کرامت انسانی اهمیت می دهیم." آمار، این سخنان مرا متقاعد کرد که تصمیم تروپون برای ترک رشته فارماکولوژی کلاسیک CNS و رفتن به حوزه ژرونتوپسیکوفارماکولوژی تصمیم درستی بود، حتی اگر می‌دانستیم که موفقیت نامشخص خواهد بود و حتی اگر سرانجام برسد، بسیار زیاد خواهد بود. سال از این رو. در این مرحله، اجازه دهید یک نظر شخصی اضافه کنم: هر یک از ما بر اساس موفقیت خود مورد قضاوت قرار می گیریم. ما در یک جامعه رقابتی زندگی می کنیم که در آن موفقیت مهم است. این نه تنها در مورد تاجر، بلکه در مورد دانشمندان، به ویژه، در مورد کسانی که در صنعت هستند، صدق می کند.

Society is showing increasing concern for disorders related to aging that lead to a loss of brain function. In view of the enormous proportion of elderly people in our society today, brain aging is more than ever subject to challenge to us all, not only politicians and health authorities, but every individual who is confronted with the difficult situation of watching the mental powers of apparently healthy elderly friends, neighbours, or relatives fail, often with alarming rapidity. This challenge is directed especially toward us scientists. As one of our colleagues succinctly put it 2 years ago at the close of our First International Symposium on Brain Aging: "Do something. We are not dealing here with just another disease; we are concerned with human dignity. " More than any statistics, these words convinced me that Tropon's decision to leave the field of classic CNS pharmacology and move into the field of gerontopsychopharmacology was the right one, even though we knew that success would be uncertain and that, even if it finally comes it will be many years hence. At this point, let me add a personal comment: each one of us is judged by his or her own success. We live in a competitive society where success counts. This applies not only to the businessman, but also to the scientist, in particular, to those in industry.