Selforganization: Portrait of a Scientific Revolution

ممکن است پیچیده باشد بدون اینکه بتوان آن را با چیزی «هنوز ساده تر» جایگزین کرد. این امر با کمک مدل های کامپیوتری سیستم های قطعی- بازگشتی که در آن سیستم های معادلات ریاضی ساده رفتار بسیار پیچیده ای ارائه می دهند، آشکار شد. (2) بی نظمی طبیعت به عنوان یک ناهنجاری تلقی نمی شود، بلکه در کانون تحقیقات قرار می گیرد و در نتیجه عادی اعلام می شود. یکی به دنبال نظم در بی نظمی است. فرآیندهای غیرتعادلی به عنوان منبع نظم شناخته می شوند و جستجوی تعادل با جستجوی پویایی فرآیندها جایگزین می شود. (3) مدل کلاسیک سیستم-محیط، که بر اساس آن انطباق یک سیستم با محیط آن به صورت خارجی کنترل می شود و بر اساس آن انطباق سیستم در جریان یک فرآیند یادگیری اتفاق می افتد، با مدل بسته شدن سیستمی جایگزین می شود. . این تعطیلی تا آنجا عملیاتی است که اثرات تولید شده توسط سیستم عامل حفظ سازمان سیستمی باشد. اگر پیچیدگی کافی وجود داشته باشد، سیستم‌ها خود مشاهده‌ای درونی انجام می‌دهند و خودکنترلی را اعمال می‌کنند ("شناخت" همانطور که ماتورانا آن را به عنوان ادراک خود و خود محدودسازی می‌داند، به عنوان مثال، یک سلول در برابر محیطش). . 22 اما هر اطلاعاتی که یک سیستم در مورد محیط خود ارائه می دهد یک ساختار داخلی سیستم است. «ارجاع به دیگری» صرفاً یک مورد خاص از «ارجاع به خود» است. علوم اجتماعی غالباً از روش بی دقتی در انتقال ایده ها و مدل های علمی رنج می برد.

may be complex without being able to be replaced by something »still more simple«. This became evident with the help of computer models of deterministic-recursive systems in which simple mathematical equation systems provide an extremely complex behavior. (2) Irregularity of nature is not treated as an anomaly but becomes the focus of research and thus is declared to be normal. One looks for regularity within irregularity. Non-equilibrium processes are recognized as the source of order and the search for equilibrium is replaced by the search for the dynamics of processes. (3) The classical system-environment model, according to which the adaptation of a system to its environment is controlled externally and according to which the adaptation of the system occurs in the course of a learning process, is replaced by a model of systemic closure. This closure is operational in so far as the effects produced by the system are the causes for the maintenance of systemic organization. If there is sufficient complexity, the systems perform internal self-observation and exert self-control (»Cognition« as understood by Maturana as self-perception and self-limitation, e. g. , that of a cell vis-a. -vis its environment). 22 But any information a system provides on its environment is a system-internal construct. The »reference to the other« is merely a special case of »self-reference«. The social sciences frequently have suffered from the careless way in which scientific ideas and models have been transferred.