Selbstverstärkende Dynamiken in Netzwerken: Interorganisationale Pfadabhängigkeit von Allokationspraktiken

به شبکه‌های بین سازمانی گفته می‌شود که شکل اقتصادی انعطاف‌پذیر خاصی از سازمان هستند. اخیراً مطالعاتی انجام شده است که نشان می دهد گرایش های اینرسی ساختاری در شبکه ها - یا به طور کلی تر: در روابط بین سازمانی نیز وجود دارد. این پایان نامه بررسی می کند که نظریه هنوز جوان وابستگی مسیر بین سازمانی تا چه حد می تواند چنین سختی هایی را توضیح دهد. برای این منظور، چهار مطالعه موردی از شیوه های توزیع موفقیت های همکاری در صنعت نوری الکترونیک مورد بررسی قرار می گیرد. در نتیجه، نشان داده شده است که استحکام شبکه می‌تواند از طریق هماهنگی و اثرات مکمل خود تقویت‌کننده ایجاد شود.

​Interorganisationalen Netzwerken wird nachgesagt, eine besonders flexible wirtschaftliche Organisationsform zu sein. Erst in jüngster Zeit finden sich Studien, die belegen, dass es auch in Netzwerken – bzw. allgemeiner: in Interorganisationsbeziehungen – zu strukturellen Beharrungstendenzen kommt. Diese Arbeit untersucht, inwiefern die noch junge Theorie der interorganisationale Pfadabhängigkeit derlei Rigiditäten erklären kann. Dafür werden vier Fallstudien von Verteilungspraktiken von Kooperationserfolgen in der opto-elektronischen Industrie untersucht. Im Ergebnis wird gezeigt, dass Netzwerkrigidität durch selbstverstärkende Koordinations- und Komplementaritätseffekte entstehen kann.