Selbstbestimmung in multikulturellen Gesellschaften: Dargestellt an den Beispielen Frankreich, Deutschland und Spanien

خود تعیینی چه نقشی در برخورد سیاسی با اقلیت ها دارد؟ در سال‌های اخیر نه تنها مناطق بحران‌زده جهان، بلکه به‌طور فزاینده‌ای دولت‌های ملی سنتی مانند فرانسه، آلمان و اسپانیا نیز با این پرسش مواجه شده‌اند. انواع جدیدی از درگیری ها در آنجا ظهور می کند، هم با اقلیت های ملی و هم با اقلیت های مهاجر. اقلیت‌ها دیگر تمایل سابق را به ادغام نشان نمی‌دهند و دیگر خواستار حقوق و اختیارات اعطا شده به اقلیت‌های ملی نیستند. هدف آنها ادغام از طریق به رسمیت شناختن سیاسی است. می‌خواهند خودشان تعیین کنند، یعنی دیگران تعیین نکنند. در مورد اقلیت های ملی، این حتی می تواند شامل حق جدایی باشد. چه کسی حق تعیین سرنوشت دارد و تا کجا می تواند پیش رود؟ مرزهای ملی چقدر الزام آور هستند؟ برای پاسخ به این پرسش ها، توسعه حقوق بشر، حقوق بین الملل و حق تعیین سرنوشت مورد بررسی قرار می گیرد. به همین ترتیب، مثبت شدن حقوق بشر به حقوق شهروندی و مسئله حقوق فردی و جمعی بشر برای این مشکل اهمیت قابل توجهی دارد. معیارهای تدوین شده نیز در ارتباط با سیاست تفاوت برای تنظیم تعارض حاد و پنهان تعیین کننده هستند.

Welche Rolle spielt Selbstbestimmung im politischen Umgang mit Minderheiten? Mit dieser Frage sehen sich in den letzten Jahren nicht nur die Krisengebiete dieser Welt, sondern zunehmend auch traditionelle Nationalstaaten wie Frankreich, Deutschland und Spanien konfrontiert. Dort ergeben sich neuartige Konflikte sowohl mit nationalen Minderheiten als auch mit Einwandererminderheiten. Minderheiten zeigen nicht mehr die ehemals übliche Tendenz zur Integration und streben nicht mehr nach den Rechten und Befugnissen die nationalen Minderheiten zugestanden werden. Ihr Ziel ist Integration durch politische Anerkennung. Sie wollen über ihre eigenen Angelegenheiten selbst bestimmen, also nicht fremdbestimmt werden; bei nationalen Minderheiten kann damit sogar ein Recht auf Sezession verbunden sein. Wer hat Anspruch auf Selbstbestimmung und wie weit kann diese reichen? Welche Verbindlichkeit haben Staatsgrenzen? Zur Beantwortung dieser Fragen wird die Entwicklung der Menschenrechte, des Völkerrechts und des Selbstbestimmungsrechts untersucht. Ebenso sind die Positivierung der Menschenrechte in Bürgerrechte und die Frage des individuellen und kollektiven Menschenrechts von erheblicher Bedeutung für die Problemstellung. Die herausgearbeiteten Kriterien erweisen sich auch im Zusammenhang mit der Politik der Differenz für akute und latente Konfliktregulierung als entscheidend.