Selbstbestimmung als Konstruktion: Alltagstheorien behinderter Frauen und Männer

استقلال خصوصی و مسئولیت شخصی مشخصه وجود مدرن است. با این حال، از اواسط قرن نوزدهم، فقط برای افراد مبتلا به بیماری مزمن و ناتوان امکان وجود استقلال شخصی وجود داشته است. مدرنیته نئولیبرال به آنها آزادی می دهد. در عین حال، موانع جدیدی ایجاد می کند. این مطالعه به بررسی اهمیت خودتعیین‌گری در مراقبت‌های بهداشتی، توانبخشی و اخلاق زیستی می‌پردازد.
در بخش نظری، تاریخی بودن و دوسوگرایی مفهوم خودمختاری مورد بررسی قرار می‌گیرد. متعاقباً، مطالعات موردی انفرادی با ساختار روایی ارائه می‌شود که در آن زنان و مردان دارای معلولیت جسمی، تئوری‌ها و تجربیات روزمره خود را در تحقق یک زندگی تعیین‌کننده توصیف می‌کنند.

Private Unabhängigkeit und Selbstverantwortung machen die moderne Existenz aus. Doch erst seit Mitte des 19. Jahrhunderts ist es auch chronisch kranken und behinderten Menschen möglich, persönliche Autonomie für sich zu reklamieren. Die neoliberale Moderne gibt ihnen die Freiheit; zugleich baut sie neue Barrieren auf. In dieser Studie wird der Stellenwert von Selbstbestimmung in Gesundheitsversorgung, Rehabilitation und Bioethik untersucht.
Im theoretischen Teil werden Historizität und Ambivalenz des Autonomiekonzepts herausgearbeitet. Anschließend werden narrativ strukturierte Einzelfallstudien vorgestellt, in denen körperlich beeinträchtigte Frauen und Männer ihre Alltagstheorien und Erfahrungen bei der Verwirklichung eines selbstbestimmten Lebens schildern.