Search for a Rational Ethic

دانشی که ما به وفور داریم، و اگر عاقلانه برای حل بسیاری از تهدیدآمیزترین مشکلات بشریت استفاده شود، به اندازه کافی وجود دارد. کلمه کلیدی عاقلانه است. خرد ما به شدت کمبود است. دانشمندان برجسته ای که با گذراندن چالش برانگیزترین آزمون های رشته های تخصصی خود، حاضر به مقابله با پرسش های محوری وجود انسان هستند، نقش ویژه ای دارند. زندگی چیست (مرز بین زندگی و غیر زندگی کجاست)؟ چرا ما همانطور رفتار می کنیم؟ معنای وجود انسان چیست؟ احکام اخلاقی از کجا می آیند؟ اهداف تمدن، فراتر از بقای صرف و پاداش لذت طلبانه، چه باید باشد؟ اینها موضوعاتی هستند که جورج اسنل جسورانه در جستجوی اخلاق عقلانی به آن می پردازد. دانش علمی در هر گونه تلاشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا ما در عصر طلایی علم هستیم و تحقیقات علمی به طور فزاینده ای بر حوزه فلسفه تأثیر می گذارد. در واقع، نمی توان گفت که فلسفه تا حد زیادی از مدل های عصبی شکست خورده تشکیل شده است. بیشتر تحقیقات آن به چگونگی کارکرد ذهن، یعنی اینکه ذهن تا چه اندازه می‌تواند واقعیت را درک کند، مفاهیم چگونه شکل می‌گیرد، منبع استدلال اخلاقی چیست و غیره متمرکز است. تحقیقات علمی به طور فزاینده ای ما را به پایه فیزیکی ذهن هدایت می کند. اگر قرار باشد مدل عصبی درستی ایجاد کنیم، از طریق علم خواهد بود.

Knowledge we have in great abundance, and enough exists if wisely used to solve many of the most threatening problems of humanity. The key word is wisely; wisdom we sorely lack. There is a special role to be played by distinguished scholars who, having passed the most challenging tests of their specialized fields, are willing to confront the central questions of human existence. What is life (where is the boundary between life and non-life)? Why do we behave as we do? What is the meaning of human existence? Where do ethical precepts come from? What should be the goals of civilization, beyond mere survival and hedonic reward? These are the kinds of topics George Snell boldly addresses in Search for a Rational Ethic. Scientific knowledge is especially important in any such endeavor, because we are in the golden age of science, and scientific research increasingly impinges on the domain of philosophy. Indeed, it is not too much to say that philosophy has consisted to a large extent of failed neurological models. Much of its investigation pivots on how the mind works, that is, to what extent the mind can perceive reality, how concepts are formed, what is the source of moral reasoning, and so forth. In­ creasingly, scientific research is leading us to the physical basis of mind. If we are ever to create the correct neurological model, it will be through science.