Sanctuary in the wilderness : a critical introduction to American Hebrew poetry

تلاش برای ایجاد ادبیات عبری جدی در ایالات متحده در سالهای حوالی جنگ جهانی اول یکی از بهترین رازهای پنهان تاریخ یهودیان آمریکا است. عبری به عنوان یک زبان ادبی مدرن در روسیه قرن نوزدهم احیا شد و سپس به عنوان بخشی از انقلاب صهیونیستی به فلسطین برده شد. اما اکثریت قریب به اتفاق مهاجران یهودی از اروپای شرقی در آمریکا مستقر شدند و هسته پرشوری در میان آنها معتقد بودند که زبان عبری وسیله ای برای مدرن سازی قوم یهود و در عین حال حفظ ارتباط آنها با صهیون است. این عبری‌های آمریکایی مدارس، مجلات، روزنامه‌ها و مهم‌تر از همه، فرهنگ ادبی بالایی را ایجاد کردند که بر تولید شعر متمرکز بود. Sanctuary in the Wilderness مقدمه ای انتقادی بر شعر عبری آمریکایی است که بر دوازده شاعر کلیدی تمرکز دارد. این شعر سکولار با مشغولیت به وضعیت فرد در دنیای افسون شده آغاز شد و سپس به سمت بیرون رفت تا در میانه قرن با چشم اندازهای آمریکا و سرنوشت و امید یهودیان درگیر شود. شاعران عبری آمریکایی امیدوار بودند که هم در فلسطین و هم در آمریکا خوانده شوند، اما از هر دو نمره ناامید شدند. چند نفر به اسراییل نقل مکان کردند و با صحنه ادبی حیاتی آنجا ارتباط برقرار کردند، اما بیشتر آنها ماندند و در راه عبریت آمریکایی ماندند.

The effort to create a serious Hebrew literature in the United States in the years around World War I is one of the best kept secrets of American Jewish history. Hebrew had been revived as a modern literary language in nineteenth-century Russia and then taken to Palestine as part of the Zionist revolution. But the overwhelming majority of Jewish emigrants from Eastern Europe settled in America, and a passionate kernel among them believed that Hebrew provided the vehicle for modernizing the Jewish people while maintaining their connection to Zion. These American Hebraists created schools, journals, newspapers, and, most of all, a high literary culture focused on producing poetry. Sanctuary in the Wilderness is a critical introduction to American Hebrew poetry, focusing on a dozen key poets. This secular poetry began with a preoccupation with the situation of the individual in a disenchanted world and then moved outward to engage American vistas and Jewish fate and hope in midcentury. American Hebrew poets hoped to be read in both Palestine and America, but were disappointed on both scores. Several moved to Israel and connected with the vital literary scene there, but most stayed and persisted in the cause of American Hebraism.