Sacred Language, Ordinary People: Dilemmas of Culture and Politics in Egypt

فرهنگ‌ها و سیاست‌های ملت‌ها در سراسر جهان ممکن است به روش‌های مختلف قابل درک (یا سوء تفاهم) باشد. برای جهان عرب، زبان پیوند حیاتی برای درک بهتر هر دو است. عربی کلاسیک زبان رسمی همه کشورهای عربی است، اگرچه هیچ گروهی از اعراب به عنوان زبان مادری به آن صحبت نمی کنند. به عنوان زبان قرآن، آن را نیز مقدس می دانند. برای بیش از یک قرن و نیم، نویسندگان و مؤسسات درگیر مبارزه برای مدرن کردن عربی کلاسیک به منظور تبدیل آن به زبان زندگی معاصر بودند. دستاوردها و ناکامی‌های چنین تلاش‌هایی چه بوده است؟ آیا عربی کلاسیک می تواند در یک زمان مقدس و معاصر باشد؟ این کتاب سعی دارد از طریق تفسیری از نقشی که زبان در شکل دادن به روابط بین فرهنگ، سیاست و مذهب در مصر ایفا می‌کند، به چنین سؤالاتی پاسخ دهد.

The cultures and politics of nations around the world may be understood (or misunderstood) in any number of ways. For the Arab world, language is the crucial link for a better understanding of both. Classical Arabic is the official language of all Arab states although it is not spoken as a mother tongue by any group of Arabs. As the language of the Qur'an, it is also considered to be sacred. For more than a century and a half, writers and institutions have been engaged in struggles to modernize Classical Arabic in order to render it into a language of contemporary life. What have been the achievements and failures of such attempts? Can Classical Arabic be sacred and contemporary at one and the same time? This book attempts to answer such questions through an interpretation of the role that language plays in shaping the relations between culture, politics, and religion in Egypt.