Run, Spot, run : the ethics of keeping pets

زندگی مشترک با حیوانات خانگی احساسات بسیاری را به همراه دارد. ما مطمئناً به همراهان خود عشق می ورزیم و از این فکر که زندگی ایمن و سالم برای آنها فراهم می کنیم خوشحالیم. اما احساس دیگری وجود دارد که کمتر مورد تایید قرار می گیرد، که می تواند تقریباً به همان اندازه قدرتمند باشد: احساس گناه. وقتی گربه‌هایمان را می‌بینیم که با حسرت به بیرون از پنجره خیره می‌شوند، یا ماهی قرمزی را تماشا می‌کنیم که دایره‌های تنبلی را در یک کاسه شنا می‌کند، نمی‌توانیم از خود فکر نکنیم: آیا کار درستی انجام می‌دهیم، این موجودات مستقل را تحت کنترل خود نگه می‌داریم؟ آیا نگهداری از حیوانات خانگی واقعاً برای خود حیوانات خانگی خوب است؟
 
این سوالی است که دور، نقطه، بدو جسیکا پیرس را متحرک می کند. پیرس که خودش عاشق حیوانات خانگی است (از جمله سگ ها، گربه ها، ماهی ها، موش ها، خرچنگ های گوشه نشین و غیره) در طول سال ها لذت هایی را که حیوانات خانگی برای ما به ارمغان می آورند را درک می کند. اما او همچنین از انکار اخلاق مبهم در قلب رابطه امتناع می ورزد و از طریق ترکیبی از داستان های شخصی، تأملات فلسفی، و تحلیل های علمی آگاهانه از رفتار حیوانات و تاریخ طبیعی، نگهداری از حیوانات خانگی را در معرض آزمایش قرار می دهد. آیا اصلاً نگهداری از حیوانات خانگی اخلاقی است؟ آیا برخی از گونه ها نسبت به سایرین مناسب ترند؟ آیا گونه هایی وجود دارند که هرگز نباید تلاش کرد تا آنها را داشته باشند؟ و آیا راه‌هایی وجود دارد که بتوانیم زندگی حیوانات خانگی‌مان را بهبود ببخشیم تا مطمئن باشیم که به همان اندازه که آنها به ما می‌دهند به آنها می‌دهیم؟ کتابی نوشت که مطمئناً به هر صاحب حیوان خانگی کمک می‌کند، فرضیات نگران‌کننده‌ای را به آن‌ها می‌دهد، اما همچنین به آن‌ها دانش می‌دهد تا روابط عمیق‌تر و بهتری با حیواناتی که انتخاب کرده‌اند با آنها به اشتراک بگذارند، ایجاد کنند.

A life shared with pets brings many emotions. We feel love for our companions, certainly, and happiness at the thought that we’re providing them with a safe, healthy life. But there’s another emotion, less often acknowledged, that can be nearly as powerful: guilt. When we see our cats gazing wistfully out the window, or watch a goldfish swim lazy circles in a bowl, we can’t help but wonder: are we doing the right thing, keeping these independent beings locked up, subject to our control? Is keeping pets actually good for the pets themselves?
 
That’s the question that animates Jessica Pierce’s powerful Run, Spot, Run. A lover of pets herself (including, over the years, dogs, cats, fish, rats, hermit crabs, and more), Pierce understands the joys that pets bring us. But she also refuses to deny the ambiguous ethics at the heart of the relationship, and through a mix of personal stories, philosophical reflections, and scientifically informed analyses of animal behavior and natural history, she puts pet-keeping to the test. Is it ethical to keep pets at all? Are some species more suited to the relationship than others? Are there species one should never attempt to own? And are there ways that we can improve our pets’ lives, so that we can be confident that we are giving them as much as they give us?
 
Deeply empathetic, yet rigorous and unflinching in her thinking, Pierce has written a book that is sure to help any pet owner, unsettling assumptions but also giving them the knowledge to build deeper, better relationships with the animals with whom they’ve chosen to share their lives.