Romantic Literature and the Colonised World: Lessons from Indigenous Translations

این کتاب به ترجمه‌های بومی متون رمانتیک در مستعمرات بریتانیا می‌پردازد. استدلال می‌کند که این ترجمه‌ها یک گفتمان نهفته پیرامون استعمار را در متون اصلی انگلیسی آشکار می‌کنند. با تمرکز بر اشعار ویلیام وردزورث، جان کیتس، فلیسیا هیمنز، و رابرت برنز، و بر روی ایوانهو والتر اسکات، اولین بینش علمی را در مورد استقبال نویسندگان اصلی رمانتیک در زبان‌های بومی ارائه می‌کند و به سهم عمده ای در مطالعه رمانتیسم جهانی و میراث استعماری آن. این کتاب راه‌هایی را نشان می‌دهد که در آن مجادلات استعماری پیرامون دعا، آواز، مهمان‌نوازی، نام‌گذاری، نقشه‌برداری، معماری و پزشکی توسط مترجمان برای ایجاد ارتباط بین ادبیات رمانتیک، مشغله‌های آن و بحث‌های آن در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم کشیده می‌شود. جهان های استعماری.

This book considers indigenous-language translations of Romantic texts in the British colonies. It argues that these translations uncover a latent discourse around colonisation in the original English texts. Focusing on poems by William Wordsworth, John Keats, Felicia Hemans, and Robert Burns, and on Walter Scott’s Ivanhoe, it provides the first scholarly insight into the reception of major Romantic authors in indigenous languages, and makes a major contribution to the study of global Romanticism and its colonial heritage. The book demonstrates the ways in which colonial controversies around prayer, song, hospitality, naming, mapping, architecture, and medicine are drawn out by translators to make connections between Romantic literature, its preoccupations, and debates in the nineteenth- and early twentieth-century colonial worlds.