Richard I the crusader king

حکومت ریچارد اول هم بحث برانگیز و هم به ظاهر متناقض است. او که یکی از مشهورترین پادشاهان قرون وسطایی انگلستان و نمادی قدرتمند از هویت ملی بود، در طول یک حکومت ده ساله به سختی شش ماه را در خاک انگلیس گذراند و به عنوان زبان اول خود فرانسوی صحبت می کرد. معاصران به او لقب «شیر دل» دادند که نشان دهنده شهرتی است که به خاطر شجاعت، دلاوری و فضیلت شوالیه‌ای به دقت پرورش داده شده بود، اما این الگوی فرضی جوانمردی نزدیک به 3000 زندانی را در یک روز با خونسردی قصابی کرد. و اگرچه به عنوان بزرگترین جنگجوی صلیبی اروپای مسیحی مورد احترام قرار گرفت، لشکرکشی بزرگ او به سرزمین مقدس نتوانست شهر اورشلیم را از اسلام بازگرداند.

در جستجوی تطبیق این شواهد متناقض، ارزیابی مجدد قاطعانه توماس آسبریج از سوالات شغلی ریچارد اول توسط توماس آسبریج انجام شد. آیا شیردل واقعاً از پادشاهی خود غافل شده است، به این می اندیشد که چرا خود را وقف امر دفاع مقدس کرده است و می پرسد که چگونه خاطره زندگی او با اسطوره آمیخته شد؟ ریچارد به عنوان یک شخصیت قدرتمند ظاهر می شود ...

Richard I's reign is both controversial and seemingly contradictory. One of England's most famous medieval monarchs and a potent symbol of national identity, he barely spent six months on English soil during a ten-year reign and spoke French as his first language. Contemporaries dubbed him the 'Lionheart', reflecting a carefully cultivated reputation for bravery, prowess and knightly virtue, but this supposed paragon of chivalry butchered close to 3,000 prisoners in cold blood on a single day. And, though revered as Christian Europe's greatest crusader, his grand campaign to the Holy Land failed to recover the city of Jerusalem from Islam.

Seeking to reconcile this conflicting evidence, Thomas Asbridge's incisive reappraisal of Richard I's career questions whether the Lionheart really did neglect his kingdom, considers why he devoted himself to the cause of holy war and asks how the memory of his life came to be interwoven with myth. Richard emerges as a formidable...