Rhetoric, Social Value and the Arts: But How Does it Work?

این کتاب نشان می‌دهد که چگونه «ارزش اجتماعی هنر» ممکن است برای یک سیاست‌گذار معنایی، برای یک موزه و برای یک هنرمند معنایی دیگر داشته باشد - و بنابراین در تعامل بین این عوامل است که ما بیشتر می‌آموزیم. در مورد اهمیت بلاغت و تفسیر. به عنوان یک مسیر در تاریخ هنر، هنر اجتماعی دارای سابقه طولانی و تثبیت شده است. با این حال، در سال‌های اخیر - یا از زمان «چرخش اجتماعی» که در دهه 1990 رخ داد - لفاظی‌های پیرامون ارزش اجتماعی هنر توسط سیاست‌گذاران فرهنگی و موزه‌ها جذب شده است. این جلد با رویکرد میان رشته‌ای، و گردآوری مشارکت‌های هنرمندان، متصدیان و دانشگاهیان، به بررسی بلاغت، ارزش اجتماعی و هنرها در زمینه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می‌پردازد.

The book reveals how the ‘social value of art’ may have one meaning for a policy maker, another for a museum and still yet another for an artist – and it is therefore in the interaction between these agents that we learn the most about the importance of rhetoric and interpretation. As a trajectory in art history, socially engaged art has a long and established history. However, in recent years—or since ‘the social turn’ that occurred in the 1990s—the rhetoric surrounding the social value of art has been assimilated by cultural policy makers and museums. Interdisciplinary in its approach, and bringing together contributions from artists, curators and academics, the volume explores rhetoric, social value and the arts within different social, political and cultural contexts.