Revelation in Aztlán: Scriptures, Utopias, and the Chicano Movement

این کتاب با پیوند دادن زمینه‌های دین و مطالعات لاتین، شکافی را با بررسی لفاظی‌ها و شیوه‌های «معنوی» جنبش چیکانو پر می‌کند. ژاکلین ام. هیدالگو با آوردن حیات نظری جدید به مطالعات کتاب مقدس و نوشته های Chicana/o از دهه 1960، مانند El Plan Espiritual de Aztlán و El Plan de Santa Barbara، جسورانه این موضوع را مطرح می کند که مردمانی که خاطرات تاریخی جابجایی برایشان بزرگ است، برای ساختن و مسابقه دادن خانه ها، کتاب مقدس را درگیر کنید. ادبیات جنبش از میراث کتاب مقدس مکاشفه، یک متن کتاب مقدس مسیحی که در عین حال رؤیای خانه نشینی آواره را نیز به همراه دارد، استفاده کرده و آن را به چالش می کشد. از طریق لغزندگی تخیلات اتوپیایی، این متون به محل تعلق کسانی تبدیل می شوند که تعلق آنها در غیر این صورت مورد تردید قرار گرفته است. مطالعه تطبیقی ​​زیبای هیدالگو به گونه‌ای که قبلاً هرگز وجود نداشته است بیان می‌کند که چگونه آزتلان و قدرت تخیلی اورشلیم جدید در ابهامات، دوسوگرایی و اهمیتی که مردم به آنها نسبت می‌دهند، استوار است.

Bridging the fields of Religion and Latina/o Studies, this book fills a gap by examining the “spiritual” rhetoric and practices of the Chicano movement. Bringing new theoretical life to biblical studies and Chicana/o writings from the 1960s, such as El Plan Espiritual de Aztlán and El Plan de Santa Barbara, Jacqueline M. Hidalgo boldly makes the case that peoples, for whom historical memories of displacement loom large, engage scriptures in order to make and contest homes. Movement literature drew upon and defied the scriptural legacies of Revelation, a Christian scriptural text that also carries a displaced homing dream. Through the slipperiness of utopian imaginations, these texts become places of belonging for those whose belonging has otherwise been questioned. Hidalgo’s elegant comparative study articulates as never before how Aztlán and the new Jerusalem’s imaginative power rest in their ambiguities, their ambivalence, and the significance that people ascribe to them.