Rethinking Party Systems in the Third Wave of Democratization: The Case of Brazil

در میان بسیاری از کشورهایی که در دهه‌های اخیر در حال گذار به دموکراسی بوده‌اند، تنها روسیه برای ایالات متحده و جهان به اندازه برزیل مهم است. برزیل که پنجمین کشور و جمعیت بزرگ جهان است، با تقریباً نیمی از ساکنان آمریکای لاتین، نهمین اقتصاد ثروتمند جهان را دارد. با توجه به اندازه و نفوذ این کشور، ظرفیت آن برای دستیابی به دموکراسی پایدار و رشد اقتصادی تأثیر جهانی خواهد داشت. بنابراین، درک دموکراسی در برزیل، وظیفه ای حیاتی است که این کتاب به عهده می گیرد.

از لحاظ نظری، نویسنده استدلال می کند که اکثر نظام های حزبی در موج سوم دموکراسی سازی، پس از سال 1974، دارای ویژگی های متمایزی هستند که ما را ملزم به تدوین مجدد نظریه ها می کند. به طور کلی در مورد سیستم های حزبی؛ آثار قبلی به اهمیت واریانس در درجه نهادینه شدن نظام های حزبی توجه اندکی داشته است. نویسنده همچنین استدلال می‌کند که بسیاری از پرونده‌های موج سوم بر نیاز به تمرکز بر ظرفیت دولت و نخبگان سیاسی برای ساختار و بازسازی سیستم‌های حزبی از پایین تأکید می‌کنند.

از نظر تجربی، نویسنده سیستم حزبی برزیل و دموکراسی‌سازی را مطالعه می‌کند. ، با اشاره به دوره 1979-96. او بر ضعف سیستم حزبی و مشکلات ناشی از دموکراسی‌سازی تاکید می‌کند. او استدلال می‌کند که سیستم حزبی ضعیف نهادینه شده است، دلایل دشواری‌های ایجاد حزب را بررسی می‌کند، و به پیامدهای نهادینه‌سازی ضعیف می‌پردازد، که او را وادار می‌کند تا اهمیت مرکزی احزاب را در مواجهه با شک و تردیدهای گسترده در مورد اهمیت آنها تأیید کند.

Among the many countries that underwent transitions to democracy in recent decades, only Russia is as important to the United States and the world as Brazil. The fifth-largest country and population in the world, with nearly one-half the inhabitants of Latin America, Brazil has the world’s ninth-richest economy. Given the nation’s size and influence, its capacity to achieve stable democracy and economic growth will have global impact. Understanding democracy in Brazil is therefore a crucial task, one which this book undertakes.

Theoretically, the author argues that most party systems in the third wave of democratization, after 1974, have distinctive features that require us to reformulate theories about party systems generally; previous works have paid scant attention to the importance of variance in the degree of institutionalization of party systems. The author also argues that many third-wave cases underscore the need to focus on the capacity of the state and political elites to structure and restructure party systems from below.

Empirically, the author studies the Brazilian party system and democratization, with particular reference to the 1979-96 period. He underscores the weakness of the party system and the resulting problems of democratization. He argues that the party system is poorly institutionalized, explores the reasons for the difficulties of party building, and addresses the consequences of weak institutionalization, which leads him to reaffirm the central significance of parties in the face of widespread skepticism about their importance.