Resources, Power, and Interregional Interaction

تحقیقات باستان‌شناسی در مورد فرآیندهای تعامل بین منطقه‌ای اخیراً پس از یک وقفه طولانی پس از کسوف مطالعات انتشار، مجدداً خود را نشان داده است. این «تولد دوباره» نه تنها با افزایش ناگهانی نشریاتی که بر سؤالات تعامل متمرکز بودند، بلکه با تنوع دیدگاه‌ها در مورد تماس‌های گذشته مشخص شد. به منافع پایدار در جنگ، مطالعات تجاری در اواخر دهه 196 اضافه شد. این دیدگاه‌ها، به نوبه خود، در اواخر دهه 1970 به سرعت توسط طیف وسیعی از طرح‌های فکری که توسط تحولات مارکسیسم فرانسوی (که به طرق مختلف به آن اشاره می‌شود؛ در اینجا ایدئولوژی سیاسی نامیده می‌شود) و جامعه‌شناسی (مدل سیستم‌های جهانی امانوئل والرشتاین) به آن ملحق شدند. محققانی که به چارچوب‌های فکری فوق الذکر نسبت می‌دهند، در نارضایتی خود از تلاش‌ها برای توضیح تغییرات سیاسی-اجتماعی که در فرهنگ‌ها یا جوامع جداگانه به عنوان موجودیت‌های منزوی تلقی می‌شود، متحد شدند. تنها با بازسازی شبکه‌های پیچیده بین‌اجتماعی که سیاست‌ها در آن‌ها ادغام شده‌اند - ماهیت این پیوندها که واسطه‌ی ارتباطات بودند، و اهمیت سیاسی، اقتصادی و ایدئولوژیک کالاها و ایده‌هایی که در امتداد آنها حرکت می‌کردند - می‌توانست به اندازه کافی تغییرات اجتماعی سیاسی را توضیح دهد. فرموله شود. به نظر می رسید که باستان شناسان در اواخر قرن بیستم در حال کشف مجدد اهمیت تماس های بین منطقه ای در فرآیندهای تغییر اجتماعی-سیاسی بودند. به نظر می‌رسد تنوع دیدگاه‌هایی که منتج می‌شود هم نشانه عدم قطعیت در مورد بهترین رویکرد به این موضوع و هم اهمیتی است که باستان‌شناسان به آن نسبت می‌دهند.

Archaeological research on interregional interaction processes has recently reasserted itself after a long hiatus following the eclipse of diffusion studies. This "rebirth" was marked not only by a sudden increase in publications that were focused on interac­ tion questions, but also by a diversity of perspectives on past contacts. To perdurable interests in warfare were added trade studies by the late 196Os. These viewpoints, in turn, were rapidly joined in the late 1970s by a wide range of intellectual schemes stimulated by developments in French Marxism (referred to in various ways; termed political ideology here) and sociology (Immanuel Wallerstein's world-systems model). Researchers ascribing to the aforementioned intellectual frameworks were united in their dissatisfaction with attempts to explain sociopolitical change that treated in­ dividual cultures or societies as isolated entities. Only by reconstructing the complex intersocietal networks in which polities were integrated-the natures of these ties, who mediated the connections, and the political, economic, and ideological significance of the goods and ideas that moved along them-could adequate ex­ planations of sociopolitical shifts be formulated. Archaeologists seemed to be re­ discovering in the late twentieth century the importance of interregional contacts in processes of sociopolitical change. The diversity of perspectives that resulted seemed to be symptomatic of both an uncertainty of how best to approach this topic and the importance archaeologists attributed to it.