Resistance to Photodynamic Therapy in Cancer

این جلد مروری جامع از مقاومت ناشی از درمان فتودینامیک (PDT) در سلول‌های تومور ارائه می‌کند. درک مکانیسم های اساسی در این فرآیند منجر به بهبود روش درمانی، در ترکیب با شیمی درمانی، ایمونوتراپی و رادیوتراپی می شود. فتودینامیک درمانی یک روش درمانی کم تهاجمی است که می تواند یک فعالیت سیتوتوکسیک انتخابی یا ترجیحی نسبت به سلول های بدخیم اعمال کند. این روش شامل تجویز یک عامل ذاتا غیر سمی حساس به نور (PS) و به دنبال آن تابش در طول موج مربوط به باند جذب قابل مشاهده از حساس کننده است. در حضور اکسیژن، مجموعه ای از رویدادها منجر به مرگ مستقیم سلول های تومور، آسیب به عروق ریز و القای یک واکنش التهابی موضعی می شود. مطالعات نشان می‌دهد که PDT می‌تواند درمانی باشد، به‌ویژه در مراحل اولیه تومورها و این جلد پتانسیل PDT را بررسی می‌کند، اما همچنین رویکردهای استراتژیک برای غلبه بر مقاومت در سلول‌های تومور را نشان می‌دهد.

This volume provides a comprehensive review of resistance induced by photodynamic therapy (PDT) in tumor cells. Understanding the underlying mechanisms in this process leads to the improvement of therapeutic modality, in combination with chemotherapy, immunotherapy, and radiotherapy. Photodynamic therapy is a minimally invasive therapeutic procedure that can exert a selective or preferential cytotoxic activity toward malignant cells. The procedure involves administration of an intrinsically non-toxic photosensitizing agent (PS) followed by irradiation at a wavelength corresponding to a visible absorption band of the sensitizer. In the presence of oxygen, a series of events lead to direct tumor cell death, damage to the microvasculature, and induction of a local inflammatory reaction. Studies reveal that PDT can be curative, particularly in early stage tumors and this volume explores the potential of PDT, but also reveals strategic approaches to overcome resistance in tumor cells.