Research and Practice in Social Skills Training

شاید اطلاق انسان به عنوان حیوانات اجتماعی امری عادی باشد، اما با این وجود این درست است. بخش قابل توجهی از زندگی ما صرف تعامل با افراد دیگر می شود. علاوه بر این، ماهیت، کیفیت و کمیت آن تعاملات تأثیر شگرفی بر رفتار، خلق و خو و کفایت سازگاری دارد. الگوهای نادرست روابط بین فردی به طور قابل اعتمادی با طیف گسترده ای از اختلالات رفتاری-روان شناختی از تنهایی ساده تا اسکیزوفرنی مرتبط است. اکثر تحلیل‌های «سنتی» از شکست‌های بین فردی، آن‌ها را پیامدها یا محصولات جانبی مشکلات دیگر، مانند اضطراب، افسردگی، تعارض درون روانی یا اختلال فکری می‌دانند. در نتیجه، تلاش‌های اصلاحی به ندرت به رفتارهای فردی بین فردی فی نفسه معطوف شده است. در عوض، انتظار می رود که روابط بین فردی با حذف اختلال منشأ بهبود یابد. در حالی که این مدل برخی از ناکارآمدی‌های بین فردی را توضیح می‌دهد (به عنوان مثال، اضطراب اجتماعی می‌تواند رفتار بین فردی را مهار کند)، برای توضیح اکثریت قریب به اتفاق مشکلات بین فردی کافی نیست. در واقع، در بسیاری از موارد، این مشکلات یا مستقل از سایر اختلالات هستند یا زمینه ساز آن هستند (مثلاً شکست اجتماعی مکرر ممکن است باعث افسردگی یا اضطراب اجتماعی شود).

It is perhaps trite to refer to human beings as social animals, but never­ theless it is true. A substantial portion of our lives is spent in interactions with other people. Moreover, the nature, quality, and quantity of those interactions have a tremendous impact on behavior, mood, and the adequacy of adjustment. Faulty interpersonal relationship patterns have reliably been associated with a wide variety of behavioral-psychological dysfunctions ranging from simple loneliness to schizophrenia. Most "traditional" analyses of interpersonal failures have viewed them as consequences or by-products of other difficulties, such as anx­ iety, depression, intrapsychic conflict, or thought disorder. Con­ sequently, remediational efforts have rarely been directed to interper­ sonal behavior per se. Rather, it has been expected that interpersonal relationships would improve when the source disorder was eliminated. While this model does account for some interpersonal dysfunctions (e.g., social anxiety can inhibit interpersonal behavior), it is not adequate to account for the vast majority of interpersonal difficulties. In fact, in many cases those difficulties either are independent of or underlie other dysfunctions (e.g., repeated social failure may produce depression or social anxiety).