Reputation and International Cooperation: Sovereign Debt across Three Centuries

همکاری در شرایط هرج و مرج بین المللی چگونه پدید می آید؟ مایکل تامز با مطالعه بدهی های بین المللی در طول سه قرن، نور جدیدی بر این سؤال اساسی می افکند. تامز تئوری شهرت همکاری بین دولت های مستقل و سرمایه گذاران خارجی را توسعه می دهد. او توضیح می‌دهد که چگونه دولت‌ها در چشم سرمایه‌گذاران شهرت پیدا می‌کنند، و استدلال می‌کند که نگرانی‌ها در مورد شهرت باعث تداوم وام‌دهی و بازپرداخت بین‌المللی می‌شود.

نظریه تامز پیش‌بینی‌های جدیدی در مورد پویایی همکاری ایجاد می‌کند: سرمایه‌گذاران ابتدا چگونه رفتار می‌کنند. وام گیرندگان زمان، چگونه دسترسی به اعتبار با چاشنی بیشتر شدن بدهکاران تکامل می یابد، و چگونه کشورها با عمل بر خلاف انتظارات سرمایه گذاران از نردبان شهرت بالا و پایین می روند. تامز به طور سیستماتیک نظریه خود و گزینه های اصلی را در طول سه قرن تاریخ مالی آزمایش می کند. داده های قابل توجه او که از آرشیوهای نه کشور جمع آوری شده است، همه وام گیرندگان مستقل را پوشش می دهد. او به طرز ماهرانه‌ای روش‌های آماری، مطالعات موردی و تحلیل محتوا را برای بررسی دقیق نظریه‌ها از زوایای مختلف ترکیب می‌کند.

تامز در حالی که دیدگاه‌های رایج در مورد بدهی‌های دولتی را به چالش می‌کشد، از نظریه شهرت خود پشتیبانی قوی می‌کند. مطالعه راهگشای او نشان می‌دهد که در طول قرن‌ها، شهرت و اعتبار و بازپرداخت وام را به روش‌های ثابتی هدایت کرده است. علاوه بر این، تامز شواهد کمی از استراتژی های اجرای تنبیهی را کشف می کند. طلبکاران وام گیرندگان را مجبور به بازپرداخت با تهدید به اقدامات تلافی جویانه نظامی، اعمال تحریم های تجاری، یا تبانی برای محروم کردن متخلفان از وام های آینده نکرده اند. او با برجسته کردن مفاهیم منطق شهرت خود برای مناطقی فراتر از بدهی های دولتی به پایان می رسد و درک ما از پازل همکاری در شرایط هرج و مرج را بیشتر می کند.

How does cooperation emerge in a condition of international anarchy? Michael Tomz sheds new light on this fundamental question through a study of international debt across three centuries. Tomz develops a reputational theory of cooperation between sovereign governments and foreign investors. He explains how governments acquire reputations in the eyes of investors, and argues that concerns about reputation sustain international lending and repayment.

Tomz's theory generates novel predictions about the dynamics of cooperation: how investors treat first-time borrowers, how access to credit evolves as debtors become more seasoned, and how countries ascend and descend the reputational ladder by acting contrary to investors' expectations. Tomz systematically tests his theory and the leading alternatives across three centuries of financial history. His remarkable data, gathered from archives in nine countries, cover all sovereign borrowers. He deftly combines statistical methods, case studies, and content analysis to scrutinize theories from as many angles as possible.

Tomz finds strong support for his reputational theory while challenging prevailing views about sovereign debt. His pathbreaking study shows that, across the centuries, reputations have guided lending and repayment in consistent ways. Moreover, Tomz uncovers surprisingly little evidence of punitive enforcement strategies. Creditors have not compelled borrowers to repay by threatening military retaliation, imposing trade sanctions, or colluding to deprive defaulters of future loans. He concludes by highlighting the implications of his reputational logic for areas beyond sovereign debt, further advancing our understanding of the puzzle of cooperation under anarchy.