Reproductive Immunology

تمایز خود از غیرخود، عملکرد اصلی سیستم ایمنی و درک مکانیسم(های) مربوط به کارفرمای اصلی ایمونولوژیست ها است. از این رو، معمای قدیمی که چرا جنینی که حاوی پانلی از آنتی ژن‌های سازگاری بافتی اصلی (MHC) مشتق شده از مادر و پدرش است، توسط لنفوسیت‌های مادرش که از نظر تئوری باید مولکول‌های MHC خارجی را از جنین تشخیص می‌دهند، طرد نمی‌شود (به طور خود به خود سقط می‌شود) وجود دارد. پدر همچنان از علاقه زیادی برخوردار است. این معضل سال هاست که ایمونولوژیست ها و زیست شناسان رشدی را مجذوب خود کرده است. این جلد برای ارائه اطلاعاتی که در حال حاضر در این موضوع در دست است برای عموم علمی ایجاد شده است. ویراستار مهمان، پروفسور لارس اولدینگ، سابقه طولانی و برجسته ای در مشارکت در این زمینه دارد، و یکی از حامیان اصلی این بحث است که لنفوسیت های جنین با سرکوب لنفوسیت های مادر، نقش فعالی در این فرآیند ایفا می کنند. تکثیر شده و در نتیجه به عنوان سلول های کشنده عمل می کند. کار او این پدیده را تعریف کرده و مولکول های سرکوبگر (عوامل) دخیل در این فرآیند را شناسایی کرده است. در فصلی متفاوت اما مرتبط، مارگارتا اوناندر چنین مشاهداتی را به مطالعه بالینی زنان با کالسکه‌های «عادی» مکرر mIS بسط می‌دهد.

Discrimination of self from nonself is the major function of the immune system and understanding the mechanism(s) involved a main employer of immunologists. Hence, the age-old puzzle of why a fetus that contains a panel of major histocompatibility (MHC) antigens derived from its mother and its father is not rejected (spontaneously aborted) by lymphocytes from its mother who should theoretically recognize foreign MHC molecules from the father has remained of great interest. This dilemma has enticed immunologists and developmental biologists for many years. This volume was created to present the information currently on hand in this subject to the scientific public. The guest editor, Professor Lars Olding, has a long and distinguished history of contributions in this field, having been one of the main propo­ nents of the argument that lymphocytes from the fetus play an active role in this process by suppressing lymphocytes from the mother from proliferating and thereby acting as killer cells. His work has defined the phenomenon and identified suppressor molecules (factors) involved in the process. In a different but related chapter, Margareta Unander extends such observations to the clinical study of women with repeated "habitual" mIS­ carriages.