Religious Methods and Resources in Bioethics

مجموعه‌ای درباره روش‌های دینی/الهیاتی در اخلاق زیست‌پزشکی به‌طور اجتناب‌ناپذیری مبنی بر اینکه آیا بعد روش‌شناختی را می‌توان متمایز کرد، این پرسش را مطرح می‌کند که از چیزهای مختلف دیگری که در گفتمان اخلاقی می‌گذرد، مطرح می‌شود. پاسخ قطعی به این سؤال دشوار است زیرا بسیاری از عناصر در گفتگوی اخلاقی را می توان به روش های مختلف تفسیر کرد. باربارا هیلکرت آندولسن این موضوع را در این جلد به تصویر می‌کشد که یکی از مقوله‌های حیاتی خود، عدالت جنسیتی را به‌عنوان رویه‌ای و ماهوی/هنجاری تعریف می‌کند. این دشواری در نهایت جداسازی روش‌شناختی از هنجاری در بسیاری از حوزه‌های نوشتار اخلاقی معاصر، اعم از فمینیستی و غیر آن، بروز می‌کند. با این وجود، به نظر می‌رسد که در بسیاری از موارد می‌توان مسائل روش شناختی را با دقت قابل توجهی تفکیک کرد. آلبرت جونسن و جیمز چیلدرس در مقالات خود به چنین تمرکز دقیقی دست می یابند. این بدان معنا نیست که کالبدشکافی دقیق مقالات آنها عناصر هنجاری را که در کمین نکات روش شناختی آنها هستند آشکار نمی کند. صرفاً می‌توان گفت که موضوعاتی که آنها تحلیل می‌کنند و موضع‌گیری‌هایی که اتخاذ می‌کنند، حداقل در ظاهر، عمدتاً روش‌شناسی هستند. آنها خیلی بیشتر به نحوه تفکر ما در مورد مسائل اخلاقی می پردازند تا اینکه ما در مورد آنها فکر می کنیم.

A volume on religious/theological methods in biomedical ethics inevitably of whether the methodological dimension can be distin­ raises the question guished from the various other things that go on in ethical discourse. It is difficult to answer this question definitively since many elements in moral conversation can be interpreted in different ways. Barbara Hilkert Andolsen illustrates this issue in this volume when she defines one of her crucial cate­ gories, gender justice, as being both procedural and substantive/normative. This difficulty of finally separating the methodological from the normative arises in many areas of contemporary ethical writing, both feminist and otherwise. Nevertheless, it seems that in many cases we can separate out the method­ ological issues with considerable precision. Albert Jonsen and James Childress achieve just such a sharp focus in their essays. This does not mean that a careful dissecting of their papers would not reveal normative elements lurking about their methodological points. It is simply to say that the issues they analyze and the positions they take are, at least prima facie, overwhelmingly method­ ological. They are much more about how we think about ethical matters than they are about what we think about them.