Religion in Science Fiction: The Evolution of an Idea and the Extinction of a Genre

مذهب در داستان های علمی تخیلی تاریخ بازنمایی های دین در ادبیات علمی تخیلی را بررسی می کند. سفرهای فضایی، جوامع آینده نگر و فرهنگ های غیرانسانی موضوعات سنتی در داستان های علمی تخیلی هستند. گمانه زنی در مورد تأثیرات اجتماعی فناوری های هنوز کشف نشده، یکی از ویژگی های متمایز ادبیات علمی تخیلی است. موضوع شگفت‌انگیزتر ممکن است کاوش موازی دین باشد: ماهیت نهادی، کارکردهای اجتماعی، و تنش‌های بین جهان‌بینی دینی و علمی.

استیون هروتیک بازنمایی دین را در داستان‌های علمی تخیلی قرن نوزدهم و ژانرهای علمی تخیلی از دهه ۱۹۲۰ تا پایان این قرن بررسی می‌کند. در مجموع، او استدلال می‌کند که این داستان‌ها داستانی فراگیر را روایت می‌کنند - یک «فردا روایت» - از احترام در حال تکامل به دین، به موازات کاهش این باور که علم ما را به آینده‌ای ایده‌آل (و عاری از دین) هدایت می‌کند.

فراروایت داستان علمی تخیلی بیش از یک تغییر ساده در ادراکات عمومی از دین را نشان می‌دهد: همچنین به عنوان الگویی برای انسان‌شناسی شناختی عمل می‌کند، و بینش جدیدی در مورد چگونگی شکل‌گیری گروه‌ها و هویت‌ها در دنیای جهانی‌شده، و چگونگی نقش حیاتی روایت‌ها ارائه می‌کند. ممکن است بازی کند از قضا، همین دیدگاه نشان می دهد که داستان علمی تخیلی، مانند قرن بیستم، ممکن است دیگر وجود نداشته باشد.

Religion in Science Fiction investigates the history of the representations of religion in science fiction literature. Space travel, futuristic societies, and non-human cultures are traditional themes in science fiction. Speculating on the societal impacts of as-yet-undiscovered technologies is, after all, one of the distinguishing characteristics of science fiction literature. A more surprising theme may be a parallel exploration of religion: its institutional nature, social functions, and the tensions between religious and scientific worldviews.

Steven Hrotic investigates the representations of religion in 19th century proto-science fiction, and genre science fiction from the 1920s through the end of the century. Taken together, he argues that these stories tell an overarching story-a 'metanarrative'-of an evolving respect for religion, paralleling a decline in the belief that science will lead us to an ideal (and religion-free) future.

Science fiction's metanarrative represents more than simply a shift in popular perceptions of religion: it also serves as a model for cognitive anthropology, providing new insights into how groups and identities form in a globalized world, and into how crucial a role narratives may play. Ironically, this same perspective suggests that science fiction, as it was in the 20th century, may no longer exist.