Religion, Neuroscience and New Physics in Dialogue: Stone Age Souls in Modern Minds

آیا می‌توانیم صرفاً با مغزی با سابقه روح بودن زندگی کنیم؟ آیا ماوراء طبیعت ما که در بوته دین آموخته و در الهیات بیان شده است می تواند بدون تبعید به اسرار کوانتومی آگاهی زنده بماند؟ بقای ما به این بستگی دارد که به این سؤالات پاسخ داده شود و به روشی که افراد غیرمتخصص بتوانند آن را بفهمند.

این کتاب به بررسی این ایده‌ها می‌پردازد و بیان می‌کند که چگونه می‌توانیم خود را صرفاً به عنوان یک مغز بدون سردرگمی درک کنیم. گرد و غبار پیکسی در نانولوله ها، جهت گیری مجدد خودمان به ایده طبیعت، و پاسخ اخلاقی انسانی ما. با نگاهی به چالش علم اعصاب برای هویت و روح ما، این کتاب تنش علمی و الهی بودن را بررسی می‌کند و به خواننده کمک می‌کند تا به آنچه می‌تواند توسط هر دو جبهه در عصر محوری ما گفته شود، راهنمایی کند.

Can we live with being merely a brain with a history of being souls? Can our supra-nature, learnt in the crucible of religion and expressed in theology, survive without being exiled to the quantum mysteries of consciousness? Our very survival depends on these questions being answered and in a manner by which a non-expert can understand.

The book explores these ideas and posits how we might be able to understand ourselves as merely brain without the confusion of pixie dust in the nanotubules, reorienting ourselves to the idea of Nature, and our humane ethical response. By looking at the challenge of neuroscience to identity and our souls, the book explores the tension of being scientific and theological and helps guide the reader to what can be said by either front in our axial age.