Regulating Aversion: Tolerance in the Age of Identity and Empire

مدارا به طور کلی به عنوان یک دستاورد غیرقابل صلاحیت غرب مدرن در نظر گرفته می شود. مدارا که در اوایل اروپای مدرن برای خنثی کردن درگیری های مذهبی خشونت آمیز و کاهش آزار و شکنجه پدیدار شده است، به عنوان کلیدی برای کاهش درگیری در طیف گسترده ای از خطوط تقسیم دیگر - فرهنگی، نژادی، قومی و جنسی مورد ستایش قرار می گیرد. اما، همانطور که وندی براون نظریه‌پرداز سیاسی در تنظیم بیزاری استدلال می‌کند، تساهل نیز دارای جریان‌های زیرین تاریک و نگران‌کننده است.

بی‌پسندی، عدم تایید، و مقررات در کمین مدارا هستند. تحمل کردن به معنای تایید نیست، بلکه اجازه دادن مشروط به آنچه ناخواسته یا منحرف است است. و، اگرچه به عنوان جایگزینی برای خشونت ارائه می شود، اما مدارا می تواند نقشی در توجیه خشونت ایفا کند - به طور چشمگیری در جنگ در عراق و جنگ علیه تروریسم. رواداری که به ویژه از 11 سپتامبر به عنوان راهی برای تشخیص غرب متمدن از اسلام وحشی به کار گرفته شد، به طور متناقضی بر امپریالیسم غربی تاکید می کند.

تحلیل براون از تاریخ و زندگی معاصر تسامح آن را آشکار می کند. با ظاهری حیرت آور ناآشنا تساهل، سنگین با هنجارها و تحکیم سلطه قدرتمندان، تحقیر تحمل پذیران را حفظ می کند و نابردبار را با وحشی برابر می کند. براون با بررسی عملکرد مدارا در زمینه‌های متفاوتی مانند جنگ علیه ترور، کمپین‌های حقوق همجنس‌گرایان و موزه تساهل لس‌آنجلس، عملکرد مدارا را در مبارزات معاصر بر سر هویت، شهروندی و تمدن دنبال می‌کند.

Tolerance is generally regarded as an unqualified achievement of the modern West. Emerging in early modern Europe to defuse violent religious conflict and reduce persecution, tolerance today is hailed as a key to decreasing conflict across a wide range of other dividing lines-- cultural, racial, ethnic, and sexual. But, as political theorist Wendy Brown argues in Regulating Aversion, tolerance also has dark and troubling undercurrents.

Dislike, disapproval, and regulation lurk at the heart of tolerance. To tolerate is not to affirm but to conditionally allow what is unwanted or deviant. And, although presented as an alternative to violence, tolerance can play a part in justifying violence--dramatically so in the war in Iraq and the War on Terror. Wielded, especially since 9/11, as a way of distinguishing a civilized West from a barbaric Islam, tolerance is paradoxically underwriting Western imperialism.

Brown's analysis of the history and contemporary life of tolerance reveals it in a startlingly unfamiliar guise. Heavy with norms and consolidating the dominance of the powerful, tolerance sustains the abjection of the tolerated and equates the intolerant with the barbaric. Examining the operation of tolerance in contexts as different as the War on Terror, campaigns for gay rights, and the Los Angeles Museum of Tolerance, Brown traces the operation of tolerance in contemporary struggles over identity, citizenship, and civilization.