ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Refractions of Reality: Philosophy and the Moving Image

دانلود کتاب انکسارهای واقعیت: فلسفه و تصویر متحرک

Refractions of Reality: Philosophy and the Moving Image

مشخصات کتاب

Refractions of Reality: Philosophy and the Moving Image

دسته بندی: فلسفه
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 0230002471, 9780230002470 
ناشر:  
سال نشر: 2009 
تعداد صفحات: 301 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 50,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 8


در صورت تبدیل فایل کتاب Refractions of Reality: Philosophy and the Moving Image به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب انکسارهای واقعیت: فلسفه و تصویر متحرک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب انکسارهای واقعیت: فلسفه و تصویر متحرک

چرا فیلم برای فیلسوفان اهمیت فزاینده ای پیدا می کند؟ آیا به این دلیل است که می تواند ابزار مفیدی در آموزش فلسفه، در تصویرسازی آن باشد؟ یا به این دلیل است که فیلم نیز می تواند برای خود فکر کند، زیرا می تواند فلسفه خود را ایجاد کند؟ در واقع، یک ادعای رایج در میان فیلسوفان سینما این است که فیلم صرفاً دست پرورده فلسفه نیست، بلکه چیزی بیش از نشان دادن صرف متون فلسفی است: بلکه خود فیلم می‌تواند در قالب‌های مستقیم سمعی و بصری فلسفی کند. رویکردهایی که مدعی امکان بیش از مصور بودن برای فیلم هستند را می‌توان در هستی‌شناسی تفریقی آلن بدیو، تحلیل‌های ویتگنشتاینی استنلی کاول و نشانه‌شناسی ماتریالیستی ژیل دلوز یافت. در هر مورد این ادعا وجود دارد که فیلم می تواند به شیوه خود فکر کند. با این حال، اغلب اوقات، وقتی فیلسوفان ادعا می‌کنند که ارزش فلسفی بومی را در فیلم می‌یابند، تنها به دلیل انکسار آن از طریق اندیشه‌ی خود است: فیلم فلسفی می‌کند زیرا با نوع مورد علاقه‌ای از فلسفه موجود مطابقت دارد. انکسارهای واقعیت: فلسفه و تصویر متحرک اولین کتابی است که به بررسی تمام مسائل محوری پیرامون رابطه آزاردهنده بین تصویر فیلم و فلسفه می پردازد. در آن، جان مولارکی به کار فیلسوفان و نظریه پردازان خاص (ژیژک، دلوز، کاول، بوردول، بدیو، برانیگان، رانسیر، فرامپتون و بسیاری دیگر) و نیز مواضع فلسفی عمومی (تحلیلی و قاره ای، شناخت گرا و روان شناسانه فرهنگی، و پدیدارشناسی). علاوه بر این، او همچنین تحلیل و تبیین دقیقی از چندین شکل برجسته نظریه‌پردازی فیلم ارائه می‌کند و شرحی متالوژیک از مزایا و معایب متقابل آنها ارائه می‌کند که برای هر کسی که علاقه‌مند به جزئیات نظریه‌های خاص فیلمی است که در حال حاضر منتشر می‌شود، بسیار مفید خواهد بود. تصحیح، بازنگری و بازنگری حوزه نظریه فیلم به عنوان یک کل. در سرتاسر، مولارکی می پرسد که آیا کاهش فیلم به متن اجتناب ناپذیر است؟ به ویژه: آیا فلسفه (و نظریه) باید همیشه فیلم را به بهانه ای برای تصویرسازی تبدیل کند؟ تصور اینکه فیلم چگونه می‌تواند بدون تقلیل آن به اشکال استاندارد فکر و فلسفه، نظریه‌پردازی کند، چه چیزی لازم است؟ در نهایت، و اساساً، آیا باید تعریف خود از فلسفه و حتی خود اندیشه را تغییر دهیم تا ویژگی‌هایی را که با این ادعا که فیلم می‌تواند نظریه فلسفی تولید کند، تطبیق دهیم؟ اگر فیلمی مانند فیلم «غیر فلسفه» بتواند فلسفی فکر کند، این برای نظریه و فلسفه ارتدکس چه معنایی دارد؟


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Why is film becoming increasingly important to philosophers? Is it because it can be a helpful tool in teaching philosophy, in illustrating it? Or is it because film can also think for itself, because it can create its own philosophy? In fact, a popular claim amongst film philosophers is that film is no mere handmaiden to philosophy, that it does more than simply illustrate philosophical texts: rather, film itself can philosophise in direct audio-visual terms. Approaches that purport to grant to film the possibility of being more than illustrative can be found in the subtractive ontology of Alain Badiou, the Wittgensteinian analyses of Stanley Cavell, and the materialist semiotics of Gilles Deleuze. In each case there is a claim that film can think in its own way. Too often, however, when philosophers claim to find indigenous philosophical value in film, it is only on account of refracting it through their own thought: film philosophizes because it accords with a favored kind of extant philosophy. Refractions of Reality: Philosophy and the Moving Image is the first book to examine all the central issues surrounding the vexed relationship between the film image and philosophy. In it, John Mullarkey tackles the work of particular philosophers and theorists (Zizek, Deleuze, Cavell, Bordwell, Badiou, Branigan, Rancière, Frampton, and many others) as well as general philosophical positions (Analytical and Continental, Cognitivist and Culturalist, Psychoanalytic and Phenomenological). Moreover, he also offers an incisive analysis and explanation of several prominent forms of film theorizing, providing a metalogical account of their mutual advantages and deficiencies that will prove immensely useful to anyone interested in the details of particular theories of film presently circulating, as well as correcting, revising, and revisioning the field of film theory as a whole. Throughout, Mullarkey asks whether the reduction of film to text is unavoidable. In particular: must philosophy (and theory) always transform film into pretexts for illustration? What would it take to imagine how film might itself theorize without reducing it to standard forms of thought and philosophy? Finally, and fundamentally, must we change our definition of philosophy and even of thought itself in order to accommodate the specificities that come with the claim that film can produce philosophical theory? If a ‘non-philosophy’ like film can think philosophically, what does that imply for orthodox theory and philosophy?





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی