Reduktiver Individualismus: Zum Programm und zur Rechtfertigung einer sozialtheoretischen Grundposition

هدف این کتاب تدوین و توجیه یک موضع اجتماعی-نظری اساسی است که به پیروی از صورتبندی ماکس وبر، از آن به عنوان فردگرایی تقلیل دهنده یاد می شود. این موضع عبارت است از «کاهش انواع تعامل انسانی [...] به کنش «قابل درک» و این بدان معناست که بدون استثنا: به کنش افراد درگیر.» چنین برنامه ای نه تنها با دیدگاه کل نگر در سنت امیل دورکیم در تضاد است. و همچنین به نظریه سیستم، به رویکردهایی که عملکردهای جمعی را به عنوان تولید کننده معنا و کنش درک می کنند، و همچنین به انواع قدرتمند خود فردگرایی، یعنی فردگرایی ساختاری. فردگرایی تقلیل‌دهنده می‌تواند جایگزین قانع‌کننده‌ای برای همه این مواضع باشد.

Ziel dieses Buches ist die Formulierung und Rechtfertigung einer sozialtheoretischen Grundposition, die hier im Anschluss an eine Formulierung von Max Weber als reduktiver Individualismus bezeichnet wird. Diese Position besteht darin, „Arten des menschlichen Zusammenhandelns […] auf »verständliches« Handeln und das heißt ausnahmslos: auf Handeln der beteiligten Einzelmenschen, zu reduzieren.“ Ein solches Programm steht im Widerspruch nicht nur zur holistischen Perspektive in der Tradition Emile Durkheims, sondern auch zur Systemtheorie, zu Ansätzen, welche kollektive Praktiken als sinn- und handlungsgenerierend verstehen, sowie zu einer wirkmächtigen Spielart des Individualismus selbst, dem Strukturindividualismus. All diesen Positionen gegenüber lässt sich der reduktive Individualismus als überzeugende Alternative ausweisen.