Recovering Inequality: Hurricane Katrina, the San Francisco Earthquake of 1906, and the Aftermath of Disaster

ترکیبی مرگبار از بلایای طبیعی، ساخت‌وسازهای خطرناک و ناقص و اقدامات بی‌ملاحظه انسانی سانفرانسیسکو را در سال 1906 و نیواورلئان را در سال 2005 ویران کرد. 80 درصد از محیط‌های ساخته شده هر دو شهر در فجایع و فقرا و افراد مسن ویران شدند. و ناتوانان پزشکی به طور نامتناسبی در میان هزاران کشته شدند. این شباهت‌های چشمگیر در تأثیرات فاجعه‌هایی که یک قرن از هم جدا شده‌اند، استیو کرول اسمیت را وادار کرد تا به دنبال اشتراکات در چگونگی بهبودی شهرها از فاجعه باشد. در بازیابی نابرابری، او یک مورد قانع کننده ایجاد می کند که بازیابی فاجعه و برقراری مجدد نابرابری اجتماعی و اقتصادی جدایی ناپذیر هستند.

کرول اسمیت نشان می دهد که فاجعه و بهبود در نیواورلئان و سن فرانسیسکو نیز از الگوی مشابهی پیروی کرد. بلافاصله پس از سیل و طوفان آتش، مرزهای اجتماعی به هم ریخت و جوامع در ابراز اتحاد و حمایت گرد هم آمدند. اما اینها به سرعت جای خود را به روایت ها و اقدامات دیگری دادند، از جمله نشان دادن فقرا به عنوان غارتگر، دسترسی نابرابر به کمک های بلایای طبیعی، و تلاش های موفقیت آمیز قدرتمندان برای گرفتن املاک و مستغلات شهری ارزشمند از افراد آسیب پذیر. کرول اسمیت نتیجه می گیرد که نیروهای غیرقابل انکار بازار تضمین می کنند که تلاش های بازیابی در هر دو شهر الگوهای نابرابری را که قبل از وقوع فجایع وجود داشت دوباره برقرار می کند. تفاوت عمده ای که او بین شهرها می یابد این است که از نظر بازار، نیواورلئان قابل مصرف بود، در حالی که سانفرانسیسکو از خاکستر برخاست زیرا مرکز تجارت بود.

A lethal mix of natural disaster, dangerously flawed construction, and reckless human actions devastated San Francisco in 1906 and New Orleans in 2005. Eighty percent of the built environments of both cities were destroyed in the catastrophes, and the poor, the elderly, and the medically infirm were disproportionately among the thousands who perished. These striking similarities in the impacts of cataclysms separated by a century impelled Steve Kroll-Smith to look for commonalities in how the cities recovered from disaster. In Recovering Inequality, he builds a convincing case that disaster recovery and the reestablishment of social and economic inequality are inseparable.

Kroll-Smith demonstrates that disaster and recovery in New Orleans and San Francisco followed a similar pattern. In the immediate aftermath of the flooding and the firestorm, social boundaries were disordered and the communities came together in expressions of unity and support. But these were quickly replaced by other narratives and actions, including the depiction of the poor as looters, uneven access to disaster assistance, and successful efforts by the powerful to take valuable urban real estate from vulnerable people. Kroll-Smith concludes that inexorable market forces ensured that recovery efforts in both cities would reestablish the patterns of inequality that existed before the catastrophes. The major difference he finds between the cities is that, from a market standpoint, New Orleans was expendable, while San Francisco rose from the ashes because it was a hub of commerce.