Recovering Biodiversity in Indian Forests

این کتاب نشان می‌دهد که چگونه سطوح مختلف اختلالات انسانی از طریق رژیم‌های مدیریتی مختلف بر ترکیب، غنا، تنوع و فراوانی پستانداران، پرندگان و گونه‌های گیاهی کلیدی، حتی در زیستگاه‌های مشابه بوم‌شناختی تأثیر می‌گذارد. بر اساس نتایج ما، اهمیت حیاتی رویکرد "حفظ حیات وحش" برای حفاظت موثر تنوع زیستی را نشان می‌دهیم. این مطالعه همچنین نمونه‌هایی از کاربرد عملی روش‌های دقیق نمونه‌برداری کمی از گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری و همچنین تأثیرات انسانی را ارائه می‌کند، بنابراین به عنوان یک کتابچه راهنمای مفید برای مدیران مناطق حفاظت‌شده عمل می‌کند. مناطق حفاظت شده از انواع مختلف در هند با هدف جلوگیری از کاهش و ارائه خدمات بازیابی تنوع زیستی و اکوسیستم ایجاد شده است. مدلی که "حفظ حیات وحش" تحت مالکیت دولتی را هدف قرار می دهد در سراسر کشور اجرا می شود. با این حال، جنگل ها در هند تحت فشار شدید انسان و سطوح مختلف حفاظت هستند. بنابراین، مناطق حفاظت‌شده ممکن است استفاده از منابع دسترسی آزاد را نیز تجربه کنند، مدلی که به‌شدت به‌عنوان جایگزینی مناسب برای «حفاظت‌گرایی» مورد حمایت قرار می‌گیرد. ما کارآیی حفاظت از مدل‌های مدیریت جنگل جایگزین را با کمی کردن سطوح تنوع زیستی تحت سطوح مختلف دسترسی، استخراج منابع و درجه حفاظت تحت حمایت دولت در چشم‌انداز جنگلی ناگاراهول در جنوب غربی هند ارزیابی کرده‌ایم.

This book demonstrates how varying levels of human disturbance manifested through different management regimes influence composition, richness, diversity and abundance of key mammal, bird and plant species, even within ecologically similar habitats. Based on our results, we show the critical importance of the ‘wildlife preservation’ approach for effective biodiversity conservation. The study also provides examples of a practical application of rigorous methods of quantitative sampling of different plant and animal taxa as well as human influences, thus serving as a useful manual for protected area managers. Protected areas of various kinds have been established in India with the goal of arresting decline in, and to provide for, recovery of biodiversity and ecosystem services. A model that targets ‘wildlife preservation’ under state ownership is practiced across the country. However, forests in India are under intensive human pressure and varying levels of protection; therefore, protected areas may also experience open-access resource use, a model that is being aggressively advocated as a viable alternative to ‘preservationism’. We have evaluated the conservation efficacy of alternative forest management models by quantifying levels of biodiversity under varied levels of access, resource extraction and degree of state-sponsored protection in the Nagarahole forest landscape of southwestern India.