Reclaiming Conversation: The Power of Talk in a Digital Age

محقق مشهور رسانه‌ای شری ترکل بررسی می‌کند که چگونه فرار از مکالمه روابط، خلاقیت و بهره‌وری ما را تضعیف می‌کند—و چرا بازپس‌گیری گفتگوی رو در رو می تواند به ما کمک کند تا زمین های از دست رفته را دوباره به دست آوریم.

ما در دنیای فناوری زندگی می کنیم که در آن همیشه در حال برقراری ارتباط هستیم. و با این حال، ما گفتگو را فدای ارتباط صرف کرده‌ایم.
 
نویسنده و محقق برجسته شری ترکل بیش از سی سال است که فرهنگ دیجیتال را مطالعه می‌کند. او که مدت‌ها علاقه‌مند به امکانات آن است، در اینجا به بررسی یک پیامد نگران‌کننده می‌پردازد: در محل کار، در خانه، در سیاست، و در عشق، ما راه‌هایی را برای گفتگو پیدا می‌کنیم، وسوسه می‌شویم که یک متن یا ایمیلی که در آن نداریم. نگاه کنیم، گوش کنیم یا خودمان را آشکار کنیم.
 
ما نسبت به آنچه که ارتباط صرف ارائه می دهد، ذوق می کنیم. وقتی بچه ها برای جلب توجه والدینشان با تلفن ها رقابت می کنند، میز شام ساکت می شود. دوستان راهبردهایی را برای ادامه مکالمات زمانی که فقط تعداد کمی از افراد از تلفن خود نگاه می کنند یاد می گیرند. در محل کار، ما به صفحه نمایش خود عقب نشینی می کنیم، اگرچه این گفتگو در کولر آبی است که نه تنها بهره وری بلکه تعهد به کار را افزایش می دهد. به صورت آنلاین، ما فقط می خواهیم نظراتی را به اشتراک بگذاریم که پیروان ما با آن موافق باشند - سیاستی که از درگیری ها و راه حل های واقعی در میدان عمومی دوری می کند.
 
موضوع گفتگو با مکالمات ضروری تنهایی و خود اندیشی آغاز می شود. آنها در معرض خطر هستند: این روزها که همیشه در ارتباط هستند، تنهایی را مشکلی می بینیم که فناوری باید آن را حل کند. از ترس تنها ماندن، به افراد دیگر تکیه می کنیم تا به ما احساسی نسبت به خودمان بدهند و ظرفیت ما برای همدلی و رابطه ضعیف می شود. ما هزینه های پرواز را از گفتگو همه جا می بینیم: گفتگو سنگ بنای دموکراسی است و در تجارت برای نتیجه خوب است. در حوزه خصوصی، همدلی، دوستی، عشق، یادگیری و بهره وری را ایجاد می کند.
 
اما خبر خوبی وجود دارد: ما انعطاف پذیر هستیم. گفتگو درمان می کند.
 
بر اساس پنج سال تحقیق و مصاحبه در خانه‌ها، مدارس، و محل کار، ترکل استدلال می‌کند که ما به درک بهتری از اینکه فناوری ما می‌تواند و کجا نمی‌تواند ما را ببرد و زمان مناسبی برای بازپس گیری است، رسیده‌ایم. گفتگو. انسانی ترین و انسان سازترین کاری که ما انجام می دهیم.
 
فضایل گفتگوی شخص به فرد بی‌انتها است و ابتدایی‌ترین فناوری ما، صحبت کردن، به چالش‌های مدرن ما پاسخ می‌دهد. ما همه چیزهایی را که برای شروع نیاز داریم داریم، همدیگر را داریم.

Renowned media scholar Sherry Turkle investigates how a flight from conversation undermines our relationships, creativity, and productivity—and why reclaiming face-to-face conversation can help us regain lost ground.

We live in a technological universe in which we are always communicating. And yet we have sacrificed conversation for mere connection.
 
Preeminent author and researcher Sherry Turkle has been studying digital culture for over thirty years. Long an enthusiast for its possibilities, here she investigates a troubling consequence: at work, at home, in politics, and in love, we find ways around conversation, tempted by the possibilities of a text or an email in which we don’t have to look, listen, or reveal ourselves.
 
We develop a taste for what mere connection offers. The dinner table falls silent as children compete with phones for their parents’ attention. Friends learn strategies to keep conversations going when only a few people are looking up from their phones. At work, we retreat to our screens although it is conversation at the water cooler that increases not only productivity but commitment to work. Online, we only want to share opinions that our followers will agree with – a politics that shies away from the real conflicts and solutions of the public square.
 
The case for conversation begins with the necessary conversations of solitude and self-reflection. They are endangered: these days, always connected, we see loneliness as a problem that technology should solve. Afraid of being alone, we rely on other people to give us a sense of ourselves, and our capacity for empathy and relationship suffers. We see the costs of the flight from conversation everywhere: conversation is the cornerstone for democracy and in business it is good for the bottom line. In the private sphere, it builds empathy, friendship, love, learning, and productivity.
 
But there is good news: we are resilient. Conversation cures.
 
Based on five years of research and interviews in homes, schools, and the workplace, Turkle argues that we have come to a better understanding of where our technology can and cannot take us and that the time is right to reclaim conversation. The most human—and humanizing—thing that we do.
 
The virtues of person-to-person conversation are timeless, and our most basic technology, talk, responds to our modern challenges. We have everything we need to start, we have each other.