Recent Advances in Palaeodemography: Data, Techniques, Patterns

داده های مکتوب مورد استفاده جمعیت شناسان اساساً پنج قرن اخیر را پوشش می دهد. از آنجایی که Homo Ergaster در حدود 1.8 میلیون سال پیش و تا دوره های نیمه معاصر از آفریقا نقل مکان کرد، هیچ داده ای وجود ندارد که به ما امکان بازسازی تاریخ جمعیتی را بدهد که بتوان با ابزارهای سنتی جمعیت شناسی تفسیر کرد. اگر می‌خواهیم بتوانیم با مسائل جمعیت‌شناختی در یک دوره تکاملی طولانی مقابله کنیم، سعی کنیم تاریخ جمعیتی انسانی خود را بازسازی کنیم و تئوری‌های کلان جمعیت‌شناختی را بیاندیشیم و آزمایش کنیم، باید از منابعی غیر از داده‌های مکتوب و تکنیک‌هایی غیر از آن‌هایی که معمول است استفاده کنیم. مورد استفاده جمعیت شناسان این لزوماً به معنای استفاده از اطلاعات از هر نوع، از باستان‌شناسی، انسان‌شناسی فیزیکی، دیرینه‌شناسی، نخستی‌شناسی یا ژنتیک، همراه با مدل‌های تفسیری مرتبط است.

این کتاب از هسته مقالات انتخاب شده برای جلسه دیرینه دموگرافیک بیست و پنجمین کنگره جهانی جمعیت (ژوئیه 2005، تورز، فرانسه) تهیه شده است. این مقاله نوآوری‌های دیرینه دموگرافیک اخیر را از نظر داده‌ها، تکنیک‌ها و تشخیص الگوهایی پوشش می‌دهد که امکان برجسته کردن فرآیندهای جمعیتی ماقبل تاریخ تا کنون ناشناخته را فراهم می‌کند.

The written data used by demographers essentially cover the last five centuries. Since Homo Ergaster moved out of Africa around 1.8 million years ago and until the sub-contemporary periods, there is no data allowing us to reconstruct a demographic history that can be interpreted with the traditional tools of demography. If we want to be able to tackle demographic issues over a long evolutionary duration, trying to reconstitute our human demographic history and thinking out and testing macro-demographic theories, we need to draw on sources other than written data and on techniques other than those commonly used by demographers. This necessarily means using information of every kind, from archaeology, physical anthropology, paleontology, primatology or genetics, along with relevant models of interpretation.

This book has been developed from a core of papers selected for the paleodemographic session of the 25th World Population Congress (July 2005, Tours, France). It covers recent paleodemographic innovations, in terms of data, techniques and the detection of patterns making it possible to highlight hitherto unknown prehistoric demographic processes.