Recent Advances in Biological Psychiatry: The Proceedings of the Twenty-First Annual Convention and Scientific Program of the Society of Biological Psychiatry, Washington, D. C., June 10–12, 1966

ارزیابی‌های کیفی نمونه‌های اسمیر باکال نشان‌دهنده بروز غیرعادی بالای زنان سه‌گانه X در یک جمعیت اسکیزوفرنیک بستری در بیمارستان است. نمونه هایی از زندانیان بالغ نیز نشان دهنده بروز غیرمعمول بالای زنان سه گانه است. از سوی دیگر، مطالعات روی جمعیتی از مجرمان نوجوان محصور، شیوع غیرعادی بالای زنان یک ایکس را نشان داده است. هیچ نشانه غیرعادی در جمعیتی از زنان داوطلب "عادی" مشاهده نشد. داده ها و مفاهیم آنها در زمینه با مشاهدات قبلی مورد بحث قرار می گیرند. قدردانی این مطالعه عمدتاً با کمک هزینه های تحقیقاتی کمیته مناسک اسکاتلند در تحقیقات در مورد اسکیزوفرنی، انجمن ملی بهداشت روانی، شرکت امکان پذیر شد. این مطالعه توسط ایالت اوهایو، دپارتمان بهداشت و اصلاح روان، بخش بهداشت روان پشتیبانی شده است. نویسنده به ویژه مدیون Edward N. Hinko، M.D.، مدیر تحقیقات منطقه ای است، که مشاوره و کمک او مطالعه حاضر را ممکن ساخت. همکاری و کمک ارزشمندی از مدیران زیر و کارکنان آنها دریافت شده است: F. A. Lingl, M.D. (Cleve land Psychiatric Institute). مارتا ویلر (Ohio Reformatory for Women); M. B. McLane (روستای Scioto); M. B. Holmes، M. D.، و S. Caruso، M. D. (بیمارستان دولتی ماسیلون); G. F. Ogram, M. D. (بیمارستان دولتی آتن)؛ C. Waltner, M. D. (بیمارستان دریافت کننده وودساید)؛ A. Mako, M. D. (بیمارستان روانی Fairhill); و W. G. Stover، M. D.

Qualitative evaluations of buccal smear specimens have indicated an unusually high incidence of triple-X females in a hospitalized schizo­ phrenic population. Specimens from adult prisoners have also indicated an unusually high incidence of triple-X females. Studies of a population of confined juvenile offenders, on the other hand, have indicated an unusually high incidence of one-X females. No unusual indications were observed in a population of "normal" volunteer females. The data and their implications are discussed in context with previous observations. ACKNOWLEDGMENTS This study was made possible primarily by research grants from the Scottish Rite Committee on Research in Schizophrenia, The National Association for Mental Health, Inc. Additional support was provided by a grant from the National Institutes of Health, GRS-05563. The study has been supported by the State of Ohio, Department of Mental Hygiene and Correction, Division of Mental Hygiene. The author is particularly indebted to Edward N. Hinko, M.D., Regional Director of Research, whose advice and help made the present study possible. Invaluable cooperation and help have been received from the following administrators and their staffs: F. A. Lingl, M.D. (Cleve­ land Psychiatric Institute); Martha Wheeler (Ohio Reformatory for Women); M. B. McLane (Scioto Village); M. B. Holmes, M. D., and S. Caruso, M. D. (Massillon State Hospital); G. F. Ogram, M. D. (Athens State Hospital); C. Waltner, M. D. (Woodside Receiving Hospital); A. Mako, M. D. (Fairhill Psychiatric Hospital); and W. G. Stover, M. D.