Reason and Action

فیلسوفانی که در مورد کنش انسان می نویسند وسوسه انگیز بوده اند که موضوع خود را با طرح سؤال ویتگنشتاین معرفی کنند، "اگر این واقعیت را که بازوی من بالا می رود از بالا رفتن بازویم کم کنید چه چیزی باقی می ماند؟" فرض بر این است که در عمل بلند کردن بازویی که صرفاً در یک حرکت بدنی وجود ندارد، چیزی مورد علاقه خاص است، و وظیفه فیلسوف این است که دقیقاً مشخص کند که این چیست. متأسفانه، چنین رویکردی ما را خیلی دور نمی‌برد، زیرا به درستی می‌توان گفت که فردی در خواب یا هیپنوتیزم بازوی خود را بالا می‌برد، حتی اگر (یا او) عملی را به معنای «عمل» انجام نمی‌دهد. که فیلسوفان به ویژه به آن توجه دارند. برای پرهیز از این نوع دشواری، من به موضوع کنش انسانی می پردازم، روشی آکادمیک تر است: من برخی از نظریات رقیب مهم کنش انسانی را توضیح خواهم داد و با اظهار نظر انتقادی درباره آن نظریه ها، موضوعات مرتبط را معرفی خواهم کرد. یکی از موضوعاتی که در نهایت مطرح می کنم، موضوع متافیزیکی است. به عقیده من، نظریه کنش تنها با این فرض معنا می یابد که «چیزهایی» به عنوان اعمال (یا رویدادها) وجود دارد. پس از بررسی برخی استدلال‌های کلیدی مرتبط با این موضوع، به این نتیجه می‌رسم که، همانطور که در حال حاضر در فلسفه وجود دارد، یک نگرش متافیزیکی غیر متعهد نسبت به اعمال و رویدادها موجه به نظر می‌رسد.

Philosophers writing on the subject of human action have found it tempting to introduce their subject by raising Wittgenstein's question, 'What is left over if you subtract the fact that my arm goes up from the fact that I raise my arm?' The presumption is that something of particular interest is involved in an action of raising an arm that is not present in a mere bodily movement, and the philosopher's task is to specify just what this is. Unfortunately, such an approach does not take us very far, since a person could properly be said to raise his (or her) arm while asleep or hypnotized even though he (or she) would not be performing an action in the sense of 'action' with which philosophers are particularly concerned. To avoid this kind of difficulty I shall approach the subject of human action is a more academic way: I shall expound some important rival theories of human action, and introduce the relevant issues by commenting critically on those theories. One of the issues I eventually introduce is a metaphysical one. A theory of action makes sense, I contend, only on the assumption that there are such 'things' as actions (or events). After considering some key arguments bearing on the issue I conclude that, as matters currently stand in philosophy, a metaphysically noncommittal attitude toward actions and events seems justified.