Reason, Spirit and the Sacral in the New Enlightenment: Islamic Metaphysics Revived and Recent Phenomenology of Life

عقلانیت در عبارات مختلف و کاربردهای بی‌شمارش درک و احساس ما از واقعیت را حفظ می‌کند. به طور سنتی بر اساس منابع آن در روح متمایز می شود: در آگاهی، در عقل، در تجربه، و در ارتفاع. با این حال، چنین رویکرد کارکردی ما را به جستجوی شالوده مشترکی که این عقلانیت ها را هماهنگ می کند، می گذارد. جست‌وجوی همیشگی برای حل مشکلات عقلانیت در تمرکز علم معاصر بر ریشه‌ها، بر ریشه‌های مولد واقعیت، و نکات وسوسه‌انگیز در مورد چگونگی تحقق این امر یافت می‌شود. این پروژه توسط موج پدیدارشناسی/آنتوپوئز حیات اخیر، که عملکرد لوگوس را در ریشه هستی و تمام عقلانیت آشکار می کند، تقویت می شود، به موجب آن ما به چشم انداز یک روشنگری جدید می نگریم. در پرتوهای این بینش، احیای شهودهای متافیزیک کلاسیک اسلامی، به ویژه شهود تداوم وجود در درجات زندگی، تأیید تازه ای دریافت می کند.

Rationality in its various expressions and innumerable applications sustains understanding and our sense of reality. It is traditionally differentiated according to its sources in the soul: in consciousness, in reason, in experience, and in elevation. Such a functional approach, however, leaves us searching for the common foundation harmonizing these rationalities. The perennial quest to resolve the aporias of rationality is finding in contemporary science’s focus on origins, on the generative roots of reality, tantalizing hints as to how this may be accomplished. This project is enhanced by the wave of recent phenomenology/ontopoiesis of life, which reveals the workings of the logos at the root of beingness and all rationality, whereby we gaze upon the prospect of a New Enlightenment. In the rays of this vision the revival of the intuitions of classical Islamic metaphysics, particularly intuition of the continuity of beingness in the gradations of life, receive fresh confirmation.