Reality and Negation - Kant's Principle of Anticipations of Perception: An Investigation of its Impact on the Post-Kantian Debate

کانت، در نقد عقل محض، تنها چند صفحه را به اصل پیش بینی ادراک اختصاص داده است و تنها چند پژوهش انتقادی به طور صریح به این موضوع در ادبیات انتقادی اخیر اختصاص داده شده است. اما اگر تاریخ فلسفه پساکانتی را در نظر بگیریم، می توان فوراً به اهمیت بسیار زیاد تعریف جدید رابطه واقعیت و نفی، که اصل کانت پیشنهاد می کند، پی برد. فلسفه انتقادی در اینجا به شدت با سنت متافیزیکی ماقبل انتقادی مخالف است: «واقعیت» دیگر به‌عنوان موجودی کاملاً مثبت ظاهر نمی‌شود، که همه منفی‌ها را از خود طرد می‌کند، و «نفی» به یک حذف ساده خلاصه نمی‌شود. نبودن محض در عوض، واقعیت و نفی به عنوان یک چیز به همان اندازه مثبت نسبت به یکدیگر رفتار می کنند، به طوری که نفی خود واقعیتی است که فعالانه با واقعیت دیگری مخالف است. چنین تعریفی از رابطه بین واقعیت و نفی برای فلسفه پساکانتی ضروری شد و نمایانگر جنبه مرکزی فلسفه الهام گرفته از کانت در رابطه با متافیزیک لایبنیتس است. بنابراین، کار حاضر از این فرضیه که اهمیت فلسفی اساسی پیش‌بینی‌های ادراک را می‌توان تنها با کاوش در تأثیر آن در بحث پساکانتی به‌طور کامل اندازه‌گیری کرد، فاصله می‌گیرد.

Kant, in the Critique of Pure Reason, only dedicates a few pages to the principle of Anticipations of Perception and only a few critical studies are outspokenly dedicated to this issue in recent critical literature. But if one considers the history of post-Kantian philosophy, one can immediately perceive the great importance of the new definition of the relationship between reality and negation, which Kant’s principle proposes. Critical philosophy is here radically opposed to the pre-critical metaphysical tradition: "Reality" no longer appears as absolutely positive being, which excludes all negativity from itself, and "negation" is not reduced to being a simple removal, the mere absence of being. Instead, reality and negation behave as an equally positive something in respect to one another such that negation is itself a reality that is actively opposed to another reality. Such a definition of the relation between reality and negation became indispensible for post-Kantian Philosophy and represents a central aspect of Kantian-inspired philosophy in respect to Leibnizian metaphysics. The present work therefore departs from the hypothesis that the essential philosophical importance of the Anticipations of Perception can only be fully measured by exploring its impact in the Post-Kantian debate.