Real Adjustment Processes under Floating Exchange Rates

هلموت اشنایدر 1. تدوین برنامه تحقیقاتی 1. در اواخر دهه شصت، شتاب تورم ایالات متحده بحث دهه پنجاه را در مورد برتری نرخ ارز انعطاف پذیر احیا کرد: تراز پرداخت های ایالات متحده از سال 1965 بدتر شد، کمبود دلار. پس از جنگ جهانی دوم به دلار مازاد تبدیل شد. واردات تورم ایالات متحده توسط شرکای تجاری اصلی آنها فشارهای سیاسی را تشدید کرد به طوری که در آغاز دهه هفتاد اکثر کشورهای پیشرو بر خلاف قوانین توافق برتون وودز تصمیم گرفتند از مداخله خود در بازار ارز جلوگیری کنند و اجازه دهند نرخ ارز توسط نیروهای بازار تعیین می شود. شایان ذکر است که در آن زمان تجربه بسیار محدودی با رژیم نرخ های ارز انعطاف پذیر داشت: مهم ترین مورد، شناور بودن ارزش کانادا در برابر دلار آمریکا، نمی توانست به جهانی تعمیم داده شود که تقریباً همه کشورهای مهم به آن پایبند باشند. رژیم نرخ های ارز انعطاف پذیر ! - اما یک نفر واقعاً تجربه غنی با بی‌ثبات کردن جریان سرمایه (یا \"پول داغ\") داشت که مقامات پولی را مجبور کرد تا نرخ ارز را در یک سیستم انعطاف‌پذیری مدیریت شده مطابق با انتظارات \"سفته‌بازان\" تنظیم کنند.

Helmut Schneider 1. The Formulation of the Research Programme 1. In the late sixties the acceleration of US inflation revived the discussion of the fifties about the superiority of flexible exchange rates: The US balance of payments deteriorated since 1965, the dollar shortage after World War II changed to a dollar surplus. The import of US inflation by their main trading partners intensified political pressures so that at the beginning of the seventies most leading countries decided, contrary to the rules of the Bretton Woods agreement, to stop their intervention in the market for foreign exchange and to let the exchange rates be determined by market forces. It is worthwhile recalling that at that time one had only very limited experience with the regime of flexible exchange rates: The most important case, the floating of Canadian against the US dollar, could not be generalized to a world where nearly all important countries adhered to the regime of flexible exchange rates. ! - But one really had rich experience with destabilizing capital flows (or "hot money") that forced monetary authorities to adjust exchange rates in a system of managed flexibility to the expecta­ tions of "speculators".