Reading Illegitimacy in Early Iberian Literature

خواندن نامشروع در ادبیات ایبری اولیه نامشروع بودن را به عنوان مفهومی سیال، خلاقانه و قابل مذاکره در ادبیات اولیه معرفی می کند که تعریف جامعه از آنچه قابل قبول است را به چالش می کشد. از طریق شعرهای حماسی قرون وسطایی Cantar de Mio Cid و Mocedades de Rodrigo، سنت تصنیف، سروانتس Novelas ejemplares، و تئاتر لوپ دو وگا، جرالدین هازبون نشان می دهد که نامشروع بودن و مشروعیت مقوله های به هم پیوسته و انعطاف پذیری هستند که در رابطه با ازدواج، جنس، بدن، قومیت، مذهب، نسب و میراث تعریف شده اند. هر دو مقوله در معرض عدم قطعیت ها و آزادی های زبان و داستان هستند و اغلب حول محورهای کمیت و کامل ساخته می شوند. این متون ادبی، که طیفی از شخصیت‌های نامشروع را پوشش می‌دهند، برخی با مبنای تاریخی، نشان می‌دهند که حقیقت، شایستگی و معیارهای رفتار نه در قانون یا منبر، بلکه در سیستم سیال تولید معنا جعل شده‌اند.

Reading Illegitimacy in Early Iberian Literature presents illegitimacy as a fluid, creative, and negotiable concept in early literature which challenges society’s definition of what is acceptable. Through the medieval epic poems Cantar de Mio Cid and Mocedades de Rodrigo, the ballad tradition, Cervantes’s Novelas ejemplares,and Lope de Vega’s theatre, Geraldine Hazbun demonstrates that illegitimacy and legitimacy are interconnected and flexible categories defined in relation to marriage, sex, bodies, ethnicity, religion, lineage, and legacy. Both categories are subject to the uncertainties and freedoms of language and fiction and frequently constructed around axes of quantity and completeness. These literary texts, covering a range of illegitimate figures, some with an historical basis, demonstrate that truth, propriety, and standards of behaviour are not forged in the law code or the pulpit but in literature’s fluid system of producing meaning.