Re-evaluating the Literary Coterie, 1580–1830: From Sidney to Blackwood's

این کتاب درباره شبکه های ادبی و دوستی است که در مدت 250 سال در بریتانیا فعال بودند. الگوهایی در ماهیت محافل اجتماعی ادبی پدیدار می شوند: آنها ممکن است بر مکانی متمرکز شوند، مانند کلیسای مسیح، یا شخصی، مانند هارون هیل. همانطور که گلناروون کارولین لمب نشان می دهد، وقتی روابط خصوصی به دانش عمومی تبدیل می شود، ممکن است دچار استرس شوند. و آنها ممکن است خود را از سن قبلی الگوبرداری کنند، همانطور که رابطه بین حلقه سیدنی و لیدی مری خشم نمونه ای از آن است. با وجود این شباهت ها، هیچ دو طرفی شبیه هم نیستند. حلقه‌هایی که این جلد بررسی می‌کند حتی در پذیرش وضعیت خود به عنوان یک خانواده متفاوت است: شخصی مانند کنستانس فاولر مطمئناً بخشی از یک خانواده سخت‌گیرانه خانوادگی بود. اسکریبرلیان ها گروه غیررسمی تری بودند که اعضای گروه های دیگر نیز بودند. و اگرچه سال‌های شهرت بایرون مرتباً با هالند هاوس مرتبط است، او اغلب حضور در حزب آنها را انکار می‌کرد.
با پس‌گفتار هلن هکت

This book is about the literary and friendship networks that were active in Britain for a 250 year period. Patterns in the nature of literary social circles emerge: they may centre upon a location, like Christ Church, or a person, like Aaron Hill; they may suffer stress when private relationships become public knowledge, as Caroline Lamb’s Glenarvon shows; and they may model themselves on a preceding age, as the relationship between the Sidney circle and Lady Mary Wroth exemplifies. Despite these similarities, no two coteries are the same. The circles this volume examines even differ in their acceptance of their own status as a coterie: someone like Constance Fowler was certainly part of a strict familial coterie; the Scriberlians were a more informal set who were also members of other groups; and although Byron’s years of fame are regularly associated with Holland House, he often denied being of their party.
With an Afterword by Helen Hackett