Radical Democracy

C. داگلاس لومیس طوری می نویسد که انگار به جای بیان نظریه سیاسی با دوستان باهوش صحبت می کند. او به ما یادآوری می کند که دموکراسی در لغت به معنای دولتی سیاسی است که در آن مردم (دموس) قدرت (کراتیا) را دارند. افرادی که به آنها اشاره می شود افراد طبقه یا جنسیت یا رنگ خاصی نیستند. آنها در واقع فقیرترین و بزرگترین جمعیت شهروندان هستند. دموکراسی رادیکال‌ترین پیشنهاد است و همیشه بوده است و نقدی بر هر نوع قدرت متمرکز است.

لومیس دموکراسی واقعی را از تجسم‌های ناعادلانه‌ای که در کاربرد لیبرال معاصر به آن اشاره می‌شود متمایز می‌کند. او تفسیر متون کلاسیک را با حکایات شخصی و تأملات در مورد رویدادهای جاری می بافد. لومیس که از ژاپن می نویسد و از تجربیات خود در فیلیپین در اوج قدرت مردمی استفاده می کند، دیدگاهی بین فرهنگی به موضوعاتی مانند توسعه اقتصادی و بسیج مردمی ارائه می دهد. او نسبت به اشتباه مرتبط کردن بازارهای آزاد یا نظم اقتصادی کنونی جهانی با دموکراسی هشدار می‌دهد و برای اقدام دموکراتیک فرامرزی استدلال می‌کند.

لومیس با رد روش‌هایی که فناوری نیازهای خود را تحمیل می‌کند، می‌پرسد کار در این زمینه چگونه خواهد بود. یک جامعه واقعا دموکراتیک او ما را ترغیب می کند که به یاد داشته باشیم که دموکراسی باید به معنای موضع گیری اساسی در قبال جهان و همنوعان خود باشد. بنابراین درک، درمان مؤثری برای آنچه که او «بیماری اجتماعی به نام بدبینی سیاسی» می‌نامد ارائه می‌کند. دموکراسی رادیکال حیرت‌انگیز و تحریک‌آمیز مطمئناً الهام‌بخش بحث‌ها خواهد بود.

C. Douglas Lummis writes as if he were talking with intelligent friends rather than articulating political theory. He reminds us that democracy literally means a political state in which the people (demos) have the power (kratia). The people referred to are not people of a certain class or gender or color. They are, in fact, the poorest and largest body of citizens. Democracy is and always has been the most radical proposal, and constitutes a critique of every sort of centralized power.

Lummis distinguishes true democracy from the inequitable incarnations referred to in contemporary liberal usage. He weaves commentary on classic texts with personal anecdotes and reflections on current events. Writing from Japan and drawing on his own experience in the Philippines at the height of People's Power, Lummis brings a cross-cultural perspective to issues such as economic development and popular mobilization. He warns against the fallacy of associating free markets or the current world economic order with democracy and argues for transborder democratic action.

Rejecting the ways in which technology imposes its own needs, Lummis asks what work would look like in a truly democratic society. He urges us to remember that democracy should mean a fundamental stance toward the world and toward one’s fellow human beings. So understood, it offers an effective cure for what he terms "the social disease called political cynicism." Feisty and provocative, Radical Democracy is sure to inspire debate.