Racial Reckoning: Prosecuting America's Civil Rights Murders

تعداد کمی از سفیدپوستان که به شدت در برابر مبارزات حقوق مدنی مقاومت کردند، در دهه‌های 1950 و 1960 به جنایت متهم شدند. اما موج عدالت که مدت ها به تعویق افتاده بود در سال 1994 شروع به تغییر کرد، زمانی که هیئت منصفه می سی سی پی بایرون دی لا بکویث را به خاطر قتل مدگار اوورز در سال 1963 محکوم کرد. از آن زمان تاکنون، بیش از صد پرونده قتل بازگشایی شده است که منجر به برگزاری بیش از دوازده محاکمه شده است. اما این محاکمه‌های عمومی چقدر به حسابرسی عمومی با گذشته نژادپرستانه آمریکا کمک کرد؟ حساب نژادی این سوال را همراه با فشارهای سیاسی و نیروهای فرهنگی که نظام حقوقی را وادار به بازنگری مجدد این جنایات چند دهه ای کرده اند، بررسی می کند. /p>

رنه سی رومانو خوانندگانی را برای محاکمه بدنام ترین قتل های دوران حقوق مدنی، از جمله بمب گذاری در کلیسای بیرمنگام و قتل سه گانه اندرو گودمن، جیمز چانی، به دادگاه می آورد. و میکی شوورنر فعالانی که موفق به بازگشایی این پرونده‌ها شدند، امیدوار بودند که کشاندن افراد مسئول به عدالت، نژادپرستی مورد تایید دولت را که قتل‌ها و اثرات پایدار خشونت نژادی را تایید کرده بود، برجسته کند. با این حال، رویه‌های دادگاه در برابر کاوش عمیق‌تر در مورد همدستی دولت در قتل یا محاسبه کامل بی‌عدالتی‌های نژادی، در گذشته یا حال، عمل کرد. با این حال، رسانه‌ها و نسل جدیدی از جنوبی‌های سفیدپوست - نژادی متفاوت از کلنزمن‌های در حال محاکمه - محکومیت‌ها را دلیلی بر احیای سیاسی جنوب می‌دانستند و مهر «پرونده بسته» را بر میراث نژادپرستی خشونت‌آمیز آمریکا زدند. رومانو نشان می دهد که چرا پرداختن به گذشته نژادپرستانه ملت به چیزی بیش از عدالت قانونی نیاز دارد.

Few whites who violently resisted the civil rights struggle were charged with crimes in the 1950s and 1960s. But the tide of a long-deferred justice began to change in 1994, when a Mississippi jury convicted Byron De La Beckwith for the 1963 murder of Medgar Evers. Since then, more than one hundred murder cases have been reopened, resulting in more than a dozen trials. But how much did these public trials contribute to a public reckoning with America’s racist past? Racial Reckoning investigates that question, along with the political pressures and cultural forces that compelled the legal system to revisit these decades-old crimes.

Renee C. Romano brings readers into the courthouse for the trials of the civil rights era’s most infamous killings, including the Birmingham church bombing and the triple murder of Andrew Goodman, James Chaney, and Mickey Schwerner. The activists who succeeded in reopening these cases hoped that bringing those responsible to justice would serve to highlight the state-sanctioned racism that had condoned the killings and the lingering effects of racial violence. Courtroom procedures, however, worked against a deeper exploration of the state’s complicity in murder or a full accounting of racial injustices, past or present. Yet the media and a new generation of white southerners―a different breed from the dying Klansmen on trial―saw the convictions as proof of the politically rehabilitated South and stamped “case closed” on America’s legacy of violent racism. Romano shows why addressing the nation’s troubled racial past will require more than legal justice.