Public Participation as a Tool for Integrating Local Knowledge into Spatial Planning: Planning, Participation, and Knowledge

این کتاب یک رویکرد جدید برای برنامه‌ریزی مشارکتی ارائه می‌دهد و تفکر نوآورانه‌ای را در تئوری برنامه‌ریزی و مطالعه دانش ایجاد می‌کند. این کتاب چارچوب مفهومی جدیدی را برای برنامه‌ریزی مشارکتی معرفی می‌کند، چارچوبی که مفاهیمی را که برای مدت طولانی بدیهی انگاشته شده‌اند، بازتعریف می‌کند: مفاهیم «مشارکت عمومی» و «دانش محلی». این کتاب از مجموعه غنی شیوه‌های مشارکت عمومی که در ۵۰ سال گذشته در سطح جهانی توسعه یافته است، استفاده می‌کند و سؤالات زیر را بررسی می‌کند: کدام شیوه‌های مشارکتی به‌طور مؤثرتر نیازها، ادراکات و خواسته‌های واقعی ساکنان را به تصویر می‌کشد؟ و چگونه می توان اینها را در برنامه های واقعی گنجاند؟ این کتاب مبتنی بر بررسی تطبیقی ​​تجربی اثربخشی فرآیندهای مشارکتی مختلف است و راه‌حل‌های عملی را برای مشارکت عمومی از طریق دو ابزار جدید پیشنهاد می‌کند: ابزار ارزیابی تمرین‌ها و نردبان روش‌های مشارکتی. این ابزارها روش‌های مشارکت را بر اساس معیارهای خاصی کالیبره می‌کنند تا توانایی خود را در استخراج دانش محلی و گنجاندن آن در برنامه‌های تحویلی بهبود بخشند. این ابزارهای جدید با نردبان آرنشتاین - نقطه عطف نظری 1969 برای برنامه ریزی مشارکتی - مطابقت دارند و به تفصیل می پردازند. هم دانشگاهیان و هم دست اندرکاران در حوزه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، این کتاب را با توجه به روشی که نتایج بهینه نظری و عملی را توسعه می دهد، منبعی ارزشمند خواهند یافت.

This book provides a state of the art approach to participatory planning, and generates innovative thought in planning theory and knowledge study. The book introduces a new conceptual framework for participatory planning, one which redefines concepts that have been taken for granted for too long: those of “public participation” and “local knowledge”. It draws on the rich repertoire of public participation practices that have developed globally over the last 50 years, and investigates the following questions: Which participatory practices most effectively capture residents’ genuine spatial needs, perceptions and desires? And how can these be incorporated into actual plans? The book is based on an empirical comparative examination of the effectiveness of various participatory processes, and proposes practical solutions for public participation through two new instruments: the Practices Evaluation Tool, and the Participatory Methods Ladder. These instruments calibrate participation methods according to certain criteria, in order to improve their ability to extract local knowledge and incorporate it into planning deliverables. These new instruments correspond to and elaborate on Arnstein’s ladder - the 1969 theoretical landmark for participatory planning. Both academics and practitioners in the area of urban and regional planning will find this book to be an invaluable resource, given the way it develops both theoretical and practical cutting-edge outcomes.