Public Lands Conflict and Resolution: Managing National Forest Disputes

خدمات جنگلی ایالات متحده، شاید بیش از هر آژانس فدرال دیگری، در طول انقلاب دو دهه گذشته با تلاش های مشارکت عمومی و تغییر شکل ظاهری خود از طریق استخدام متخصصان در بسیاری از حوزه های انضباطی که مدت ها در آژانس نبود، گام های بلندی برداشته است. . در واقع، تا حد زیادی، آژانس دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهد که همه برای انجام آن فریاد می‌زدند: مشارکت بیشتر مردم در تصمیم‌گیری‌هایش. استخدام زیست شناسان حیات وحش، متخصصان تفریحی، جامعه شناسان، برنامه ریزان، و افراد با \"مهارت های مردمی\"؛ و علاوه بر این، نگاه جامع‌تر و بلندمدت‌تر در برنامه‌ریزی آینده جنگل‌های ملی. نتیجه، تغییرات چشمگیر در آژانس و شیوه های مدیریت زمین آن، از برخی جهات، قابل توجه بوده است. امروزه تقریباً در همه بخش‌های مدیریت جنگل ملی، مقرراتی برای ورودی عمومی وجود دارد. رشته‌های حرفه‌ای که در رده‌های آژانس ارائه می‌شوند، به‌طور قابل‌توجهی متنوع‌تر از همیشه هستند. علاوه بر این، هیچ سنگی در برنامه‌ریزی جنگل‌های کنونی آژانس، بی‌شک جامع‌ترین و بین‌رشته‌ای‌ترین تلاش برنامه‌ریزی که تاکنون توسط یک آژانس منابع در ایالات متحده انجام شده است، خالی نمانده است. صرف نظر از تغییر چشمگیری که از اوایل دهه 1970 در سازمان جنگلداری ایالات متحده رخ داده است، این آژانس همچنان درگیر درگیری های ناشی از نارضایتی از نحوه انجام تجارت است.

The United States Forest Service, perhaps more than any other federal agency, has made great strides during the past two decades revolution­ izing its public involvement efforts and reshaping its profile through the hiring of professionals in many disciplinary areas long absent in the agency. In fact, to a large extent, the agency has been doing precisely what everyone has been clamoring for it to do: involving the public more in its decisions; hiring more wildlife biologists, recreation specialists, sociologists, planners, and individuals with "people skills"; and, fur­ thermore, taking a more comprehensive and long-term view in planning the future of the national forests. The result has been significant-in some ways, monumental-changes in the agency and its land manage­ ment practices. There are provisions for public input in almost all as­ pects of national forest management today. The profeSSional disciplines represented throughout the agency's ranks are markedly more diverse than they have ever been. Moreover, no stone is left untumed in the agency's current forest-planning effort, undoubtedly the most compre­ hensive, interdisciplinary planning effort ever undertaken by a resource agency in the United States. Regardless of the dramatic change that has occurred in the U. S. Forest Service since the early 1970s, the agency is still plagued by con­ flicts arising from dissatisfaction ~th how it is doing business.