Psychophysiology of the Gastrointestinal Tract: Experimental and Clinical Applications

بیش از ربع قرن پیش، فلاندرز دانبار، در خلاصه‌نویسی خود در سال 1954 درباره "احساسات و تغییرات بدنی"، بیش از 5000 مرجع را در مورد روابط متقابل روانی- روانی، از جمله ادبیاتی در مورد عوامل روانی در اختلالات گوارشی که به سال 1845 بازمی‌گردد، بررسی کرد. عنوان جلد حاضر نشان‌دهنده یک اصل از این ابتکارات اولیه است، اما تغییرات مهمی در حال ایجاد است. در واقع، شکل و ماهیت فرمول‌بندی‌های طولانی مدت به‌خوبی در مشارکت‌های علمی که این گزارش از جلسات سمپوزیوم مونیخ 1980 را تقویت می‌کند، منعکس شده است. رویکردهای روان تنی سنتی برای درک سیستم گوارش و اختلالات عملکردی آن تا حد زیادی بر دو فرض تقریباً بدون چالش استوار است. در وهله اول، "فرایندهای روانی" مشاهده نشده (در واقع غیرقابل مشاهده) به طور علّی با شروع بیماری و/یا با نوسانات در سیر بیماری مرتبط هستند. و ثانیاً، فرض شده است که مداخلات "روان درمانی" برای مدیریت بیماری باید به گونه ای طراحی شود که این پیشایندهای فرضی "روانی" را تغییر دهد. با این حال، اخیراً الگوی جدیدی برای تجزیه و تحلیل روابط مربوط به عملکردهای فیزیولوژیکی اختلال و تعاملات رفتاری در چارچوب چیزی که طب رفتاری نامیده می شود، توسعه یافته است. مرزهای مفهومی این رویکرد نسبتاً جدید به فیزیولوژی رفتاری هنوز به طور محکم مشخص نشده است، اما تفاوت های عمده بین مدل جدید "رفتاری" و مدل سنتی "روان تنی" توسط تجربی و بالینی تسکین یافته است. مشارکت در جلد حاضر.

Over a quarter century ago, Flanders Dunbar, in her 1954 compendium on "Emotion and Bodily Changes," surveyed over 5,000 references on psychoso­ matic interrelationships, including a literature on psychic factors in gastrointesti­ nal disorders dating back to 1845. The title of the present volume suggests a line of descent from these early initiatives, but important changes are in the making. Indeed, the form and substance of long overdue reformulations are clearly re­ flected in the scholarly contributions which enhance this report of the 1980 Munich symposium proceedings. Traditional psychosomatic approaches to understanding the gastrointestinal system and its functional disorders have been based in large part on two virtually unchallenged assumptions. In the first instance, unobserved (indeed unobserva­ ble) "psychological processes" have been considered causally related to disease onset and/or to fluctuations in the course of the disease. And secondly, it has been assumed that "psychotherapeutic" interventions for disease management should be designed to alter these hypothesized "psychic" antecedents. More recently, however, a new paradigm for analyzing the relationships involving disordered physiological functions and behavioral interactions has been devel­ oped within the framework of what has been termed behavioral medicine. The conceptual boundaries of this relatively new approach to behavioral physiology have not yet been firmly established, but the major differences between the new "behavioral" model and the traditional "psychosomatic" model are brought into sharp relief by the experimental and clinical contributions to the present volume.