دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Hikari Hori
سری: Studies of the Weatherhead East Asian Institute, Columbia University
ISBN (شابک) : 1501714546, 9781501714542
ناشر: Cornell University Press
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 312
[313]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 10 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Promiscuous Media: Film and Visual Culture in Imperial Japan, 1926-1945 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب رسانه های بی بند و بار: فیلم و فرهنگ تصویری در امپراتوری ژاپن، 1926-1945 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در رسانه های بی بند و بار، هیکاری هوری یک مورد قانع کننده را بیان می کند که فرهنگ بصری ژاپن عصر شووا به جای اینکه به عنوان یک بیان ساده از ناسیونالیسم عمل کند، مسائل فوری مدرنیته را بیان می کند. هوری تصریح می کند که سینمای آن زمان ژاپن در واقع تقریباً به طور کامل بر پایه تئوری فیلم روسی و بریتانیایی و همچنین ژانرها و تکنیک های فیلم آمریکایی بنا شده بود. هوری مجموعه ای از مثال ها را ارائه می دهد که نشان می دهد چگونه ملودرام و انیمیشن های مادرانه، شبیه به آنچه توسط دیزنی رواج یافته است، توسط فیلمسازان ژاپنی به طور عمده مورد استفاده قرار گرفت.
هوری استدلال می کند که تصویر امپراتور هیروهیتو از توسعه توده جدایی ناپذیر است. رسانه ها؛ او اولین امپراتوری بود که رسانه های مختلف از کارت پستال گرفته تا برنامه های رادیویی، حضور عمومی او را پوشش دادند. هوری نشان می دهد که پرستش امپراتور از طریق تماشای تصویر او، به مردم ژاپن یاد می دهد که چگونه به تصاویر نگاه کنند و لذت آن ها از انیمیشن های اولیه و فیلم های مستند را به طور یکسان رقم زد. رسانه های بی بند و بار سیاسی و فرهنگی را به شیوه ای نزدیک به هم پیوند می دهند که ماهیت جامعه ژاپنی قرن بیستم را روشن می کند.
In Promiscuous Media, Hikari Hori makes a compelling case that the visual culture of Showa-era Japan articulated urgent issues of modernity rather than serving as a simple expression of nationalism. Hori makes clear that the Japanese cinema of the time was in fact almost wholly built on a foundation of Russian and British film theory as well as American film genres and techniques. Hori provides a range of examples that illustrate how maternal melodrama and animated features, akin to those popularized by Disney, were adopted wholesale by Japanese filmmakers.
Emperor Hirohito’s image, Hori argues, was inseparable from the development of mass media; he was the first emperor whose public appearances were covered by media ranging from postcards to radio broadcasts. Worship of the emperor through viewing his image, Hori shows, taught the Japanese people how to look at images and primed their enjoyment of early animation and documentary films alike. Promiscuous Media links the political and the cultural closely in a way that illuminates the nature of twentieth-century Japanese society.