Programmatik und Praxis der Schulentwicklung: Rekonstruktionen zu einem konstitutiven Spannungsverhältnis

دانیل گلدمن سطح بالایی از اجتناب از تفاوت‌ها و درگیری‌ها در بین معلمان را به عنوان یک پدیده اصلی تمرین توسعه مدرسه بازسازی می‌کند، که مذاکرات مربوط به توسعه مدرسه را به شدت محدود می‌کند. این پدیده با فقدان اساسنامه رسمی سازمان مدرسه به عنوان مشکل مرجع اصلی توسعه مدرسه توضیح داده می شود. نویسنده تفاوت مکرر فرموله شده بین ادعا و واقعیت توسعه مدرسه را به عنوان فرصتی برای انتقاد نمی داند، بلکه عملکرد مدرسه را در انحراف ظاهراً ناقص آن از برنامه موفق و معنادار می داند. برعکس، برنامه توسعه مدرسه به دلیل تفاوت گاهاً زیاد با تمرین، زائد تلقی نمی شود، بلکه از نظر اهمیت آن برای تمرین در مدارس نیز مورد بررسی قرار می گیرد.

Daniel Goldmann rekonstruiert als zentrales Phänomen schulischer Entwicklungspraxis eine hohe Differenz- und Konfliktvermeidung unter Lehrkräften, die die schulentwicklungsbezogenen Aushandlungen stark limitiert. Erklärt wird dieses Phänomen über die mangelnde formale Verfasstheit der Organisation Schule als ein zentrales Bezugsproblem von Schulentwicklung. Damit nimmt der Autor die wiederholt formulierte Differenz zwischen Anspruch und Wirklichkeit von Schulentwicklung nicht zum Anlass von Kritik, sondern versteht die schulische Praxis in ihrer vermeintlich defizitären Abweichung von der Programmatik als gelingend und sinnhaft. Umgekehrt wird auch die Schulentwicklungsprogrammatik aufgrund der z.T. hohen Differenz zur Praxis nicht als überflüssig gesehen, sondern ebenso in ihrer Bedeutung für die Praxis in den Schulen untersucht.