Present Indicative

\"در اوایل زندگی از من عکس برهنه روی یک کوسن گرفته شد، لبخندی دیوانه‌وار و بی دندان صورتم را برید و چین‌هایی از چربی مانند یک پالتوی نامناسب روی من قرار گرفته بود. بعداً در دو سالگی دوباره از من عکس گرفتند. این بار با لباس توری، به غلتک باغچه تکیه داده و هیستریک می‌خندد. اگر این عکس‌ها پیدا شود، این کتاب را زینت می‌دهند.\"

داستان زندگی یکی از مشهورترین شخصیت‌ها به این ترتیب آغاز می‌شود. تاریخ تئاتر بریتانیا، در اولین اتوبیوگرافی کوارد، که برای اولین بار در سال 1937 منتشر شد. نماینده حاضر نشان دهنده موفقیتی است که به عنوان بازیگر، نمایشنامه نویس، رمان نویس و مجری برای ترسو به دست می آید. . هر خط با شوخ طبعی جوشان علامت تجاری خود نشانه گذاری شده است، و این کتاب را به خودی خود به یک تور کمیک تبدیل می کند، و همچنین برای هر کسی که به صحنه بریتانیا علاقه مند است یک \"حتما بخوانید\".

\ "او به سادگی یک پدیده است، و بعید است که هرگز در تاریخ تئاتر تکرار شود." ترنس راتیگان

"I was photographed naked on a cushion very early in life, an insane, toothless smile slitting my face and pleats of fat overlapping me like an ill-fitting overcoat. Later, at the age of two, I was photographed again. This time in a lace dress, leaning against a garden roller and laughing hysterically. If these photographs can be found they will adorn this book."

Thus begins the life story of one of the most celebrated characters in British theatrical history, in the first of Coward's autobiographies, first published in 1937. Displaying an early dedication to the theatre, Present Indicative hints at the success that would come to Coward as actor, playwright, novelist and performer. Each line is punctuated with his trademark effervescent wit, making this book a comic tour de force in it's own right, as well as a "must read" for anyone with an interest in the British stage.

"He is simply a phenomenon, and one that is unlikely to occur ever again in theatre history" Terence Rattigan